Najbardziej intrygujący film Tomása Gutiérreza Aleii.
Rzecz opisuje prawdziwe wydarzenia i miałem wrażenie iż twórca nie do końca wiedział czy chce nakręcić film historyczny, czy też przekazać własne obserwacje. Powstały z tego dwie płaszczyzny, obie znakomite, ale nie do końca się dopełniające. Pół filmu trwa tytułowa ostatnia wieczerza i jest to najlepszy moment całości. Tutaj murzyni razem z swoim Panem piją i rozbierają na części biblijne przesłanie, pokazując wyraźną różnicę w poglądach. Niewolnicy mogąc w końcu powiedzieć co im leży na sercu, a ich właściciel nietrzeźwy daje im nadzieje na lepsze jutro.
Poza środkową częścią, to raczej opowieść o niewolnictwie. Jak wyglądał ten proceder na Kubie, oraz w jaki sposób traktowano niewolników. W końcowej odsłonie film nabiera emocji, ale wyraźnie przestaje bawić się w metafory i staje się prosty. Niezbyt mi to przypadło do gustu. Na szczęście Alea uratował się sceną "zmartwychwstania". Bardzo niejednoznaczna sekwencja, a przy tym trudna do zapomnienia.
Technicznie też jest bardzo dobrze. Zdjęcia na wysokim poziomie, Leo Brouwer i jego muzyka dodaje klimat, a budowa całości oparta o święta w Wielkim Tygodniu stwarza duże pole do interpretacji. Mocne 7 z aspiracjami na 8.