Doskonała adaptacja jednej ze sztuk Antoniego Czechowa, dokonana przez Nikitę Michałkowa. Reżyserowi udało się idealnie przekazać w niej, to co najważniejsze w twórczości rosyjskiego pisarza: liryzm, melancholię i specyficzną aurą niepokoju moralnego. Akcja filmu rozgrywa się w scenerii prowincjonalnej Rosji z początku XX wieku. W letnią... czytaj dalej
Tytuł oryginalny brzmi "Nieokonczennaja pjesa dla mechaniczeskogo piano" i skończcie z tymi wersjami nieanglojęzycznych tytułów przystosowanymi dla nosicieli języka angielskiego.
W filmie najbardziej mnie poruszyło ukazanie dwóch najsilniejszych biegunów w człowieku- miłości i nienawiści, bardzo podobnych do siebie uczuć, które sprowadzają człowieka do rzeczywistości, pozwalają mu przez jakiś czas smakować życiu tu i teraz, życie pełne ryzyka i spontaniczności.
To jak owe uczucia przebijają...
Zupełnie swobodna adaptacja niedokończonej sztuki Czechowa, umownie nazywanej „Płatonow”. Młodzieńczy, trochę rozwichrzony utwór wielkiego pisarza, Michałkow zatopił w malowniczych plenerach głębokiej Rosji. W melancholijnej atmosferze złagodził jego jadowitość.
Mamy więc tu portret człowieka, który...
Tym razem Nikita Michałkow wziął na warsztat opowiadanie Czechowa "Płatonow". Trzeba przyznać, że nakręcił bardzo dobry film, choć na początku (seansu) nic na to nie wskazuje. Ale po kolei.
W zadłużonej posiadłości szlachcianki, Anny Pietrowny spotyka się kilkanaście osób należaych do tej samej, co ona warstwy...