Nie ocali cię nikt

Brynn mieszka sama w wielkim domu. Sąsiedzi i mieszkańcy miasteczka nie chcą mieć z nią nic wspólnego, nienawidzą jej.
Pewnego dnia dziewczynę budzi wtargnięcie kosmitów do jej domu.
Będzie musiała przetrwać bez niczyjej pomocy.
Horror trzyma w napięciu, ma doskonałą muzykę i efekty dźwiękowe, dobre efekty...

Czy to możliwe, że osoba tak urocza jak Brynn jest znienawidzona przez wszystkich w mieście z powodu jej strasznego błędu z przeszłości? A może powód jej samotności jest zupełnie inny? A co jeśli brak dialogu symbolizuje barierę Brynn spowodowaną mutyzmem?

Moim zdaniem całe to „miasteczko” to tak naprawdę szpital...

A ta z nimi walczy mopem i gotowaną wodą! Na nic technologia przyszłości, ufoki padają jeden po drugim, robią dziwne wygibasy w kierunku statku, błyskają tajemniczymi światłami, wszystko to na nic, gdyż nasza bohaterka już zabarykadowała się kocem w drzwiach i zasłonami w oknach.
Można by powiedzieć " zadarliście z...

Wtf??

Ten film był dla mnie zbyt dziwny, żebym mógł go wziąć na poważnie jako zwykły horror albo s-f o ataku kosmitów. W takiej dosłownej formie nie przedstawił dla mnie niczego interesującego, a nawet był nużący.

Zaciekawił mnie natomiast motyw traumy z przeszłości głównej bohaterki, jej odizolowania, pisania...

bardzo interesujący przyjemnie sie ogląda i cały czas wciąga jeden z najlepszych filmów o kosmitach z dobrymi efektami