Tytułowy bohater dramatu, Mondo, jest bezdomnym cygańskim dzieckiem. Nie wiadomo skąd pojawia się na ulicach Nicei, włóczy się po nadbrzeżu, czas spędza na obserwacji ludzi i otaczającego ich świata. Przeciętni mieszkańcy miasta traktują go z nieufnością. Bohater zyskuje sympatię jedynie ulicznych kuglarzy, włóczęgów, emigrantów, ekscentryków.
Mondo nie jest łobuzem, drobnym złodziejem. Ma w sobie wiele dobra, niesamowitą fantazję i optymizm, nieschodzący z twarzy uśmiech. Usilnie poszukuje kogoś, kto go przygarnie, niezdając sobie sprawy z towarzyszących temu przepisów, praw i procedur.
Film jest przeplatanym obrazem realnego świata ze snami bohatera, iluzją i marzeniami nietypowych mieszkańców Nicei, ukazuje codzienne problemy i różnorodność etniczną niewidoczną dla licznych turystów.