Yusuf jest jedynakiem, który mieszka z rodzicami w małej wiosce pośród gór. Jego ojciec, Yakup, zajmuje się tradycyjnym pszczelarstwem, niebezpiecznym zajęciem, polegającym na umieszczaniu leśnych uli na szczytach wysokich drzew. Sześcioletni chłopiec często towarzyszy ojcu w wyprawach w głąb lasu, który staje się dla niego miejscem pełnym magii i przygód. Yusufa i Yakupa łączy niezwykle silna więź: syn podziwia akrobatyczne umiejętności ojca, dzieli się z nim swymi tajemnicami, z dumą czyta dla niego na głos. Tymczasem w szkole, gdy nauczyciel wywołuje go do odpowiedzi, chłopiec jąka się i nie może wydusić ani słowa. Jego marzeniem jest zdobycie odznaki, jaką dostają tureccy pierwszoklasiści za umiejętność głośnego czytania. Beztroskie dzieciństwo kończy się gdy ojciec coraz dłużej nie wraca z dalekiej wyprawy w góry po miód...
"Miód" Semiha Kaplanoğlu ukazuje harmonię świata, którego nie ogarniamy i nie rozumiemy do końca. Charakterystyczny dla "trylogii Yusufa" brak muzyki pozwala widzowi zagłębić się w naturalnych dźwiękach przyrody. Tak samo jak obrazy, zapachy czy smak potraw, które reżyser mistrzowsko odtwarza, uruchamiając w widzu pamięć dziecięcych doznań. Wizja sielskiej krainy miodem i mlekiem płynącej, gdzie mieszka i bawi się mały Yusuf, przywołują na myśl biblijne podania o raju utraconym - w tym właśnie rejonie przebiega szczyt starożytnego obszaru Żyznego Półksiężyca: niezwykle urodzajnych terenów od Egiptu aż po Mezopotamię, który przemierzali Izraelici pod wodzą Abrahama w drodze do Ziemi Obiecanej. "Miód" opowiada o tradycyjnym świecie, który powoli odchodzi w zapomnienie. Tak jak zawód Yakupa, dotychczasowy model życia w tureckich wioskach, czy przepiękny las Yusufa - wszystko to jest zagrożone przez pędzącą cywilizację.