Nick Castle zrezygnował z wyreżyserowania tego filmu z powodu różnic koncepcji twórczych.
Julia Roberts odrzuciła rolę Kathleen Kelly.
Kiedy Kathleen wchodzi do Starbucks i zamawia duże karmelowe Macchiato, pracownik tak naprawdę daje jej kubek Grande.
Kiedy Kathleen i Frank są w kinie, osoby siedzące za Kathleen zmieniają się pomiędzy ujęciami.
Kiedy Joe odwiedza Kathleen w jej mieszkaniu, gdy ta jest chora, mówi jej, by usiadła przy stole. Kiedy siada, na stole leży sterta chusteczek do nosa, ale w późniejszych ujęciach chusteczki znikają.
Kiedy Kathleen zostawia Joe'ego na ulicy, by szybko spotkać się z NY152, ma na ręce zegarek. Zegarek ten znika jednak z jej ręki, gdy Kathleen wchodzi do mieszkania.
Na jachcie ojca Joe robiąc drinki wrzuca do dwóch szklanek po oliwce. Jednak w późniejszej scenie w jednej z nich nie ma tego dodatku.
Kolory pierścionków noszonych przez małą dziewczynkę zmieniają się w zależności od ujęcia.
Na przyjęciu na talerzu Joe'go ilość jedzenia i jego ułożenie zmienia się w zależności od ujęcia.
W scenie w kawiarni, gdzie Kathleen czeka na przyjaciela, Joe przysiadając się zdejmuje płaszcz. W następnym ujęciu robi to ponownie, jakby nie uczynił tego wcześniej.
Gdy Joe i Kathleen siedzą w kawiarni, przez szybę widać, ze na zewnątrz jest bardzo wietrznie. Jednak w ujęciu chwilę później nie ma wiatru w ogóle.
Podczas rozmowy Joe'go z Kathleen, sweter na jej prawej ręce w zależności od ujęcia sięga do nadgarstka lub jest zawinięty do łokcia.
W scenie w kawiarni, przez szybę, widać kobietę z czerwonym wózkiem, która przechodzi tamtędy dwa razy.
Na początku filmu, w kawiarni Kathleen dostaje zamówioną kawę, jednak nigdy za nią nie płaci.
W początkowych scenach filmu, gdy Joe je śniadanie ze swoją dziewczyną w zależności od ujęcia zmienia się położenie kartonu z sokiem na stole i poziom napoju w szklance, choć w kartonie soku nie ubywa.
Raz w lewej, a raz w prawej ręce Joe trzyma szklankę, chociaż nie było widać, żeby ją przekładał z ręki do ręki. Ponadto później odstawia ją na bezpośrednio na stół, a w następnym ujęciu podnosi ją z gazety, na której stała.
Gdy Joe krąży po mieszkaniu nie mogąc zdecydować się, czy napisać maila, laptop stoi na środku biurka. Jednak w następnym ujęciu jest on na jego brzegu.
W kilku scenach widoczne jest, ze laptopy Joe'go i Kathleen nie są podłączone kablem do sieci, choć dostęp do internetu tego wymagał.
W scenie, gdy Kathleen czeka na przyjaciela z kawiarni, wkłada różę między kartki książki. Wtedy kamera zmienia ujęcie, a gdy wraca, róża leży na okładce książki.
W scenie w Sklepiku Za Rogiem Joe trzyma dwa worki, a w każdym z nich pływa złota rybka. Jednak chwilę później jeden worek znika- nikt z obecnych go nie trzyma. Pojawia się ponownie, gdy Joe wychodzi ze sklepu.
Podczas obiadu Joe'go z Kathleen cytryna na talerzu w zależności od ujęcia jest w różnych miejscach, albo jej nie ma w ogóle.
Krzesło przed stołem, na którym leży laptop w mieszkaniu Joe'go stoi inaczej w zależności od ujęcia.
W początkowej scenie filmu, gdy Joe przygotowuje śniadanie, opowiada, że jego pies najbardziej lubi spać na zielonej poduszce. Kilka sekund później jednak widzimy, że poduszka jest niebieska.
Przy samym końcu filmu, gdy Joe i Kathleen całują się, w tle widać rozkładany parasol ogrodowy. W następnym ujęciu obraz ukazany jest z daleka, a ten sam parasol jest otwierany ponownie.
Szlafrok Kathleen zawiązany jest raz z lewej, a raz z prawej strony.
Psa Joe'go w filmie grały dwa różne psy. Widać to po różnej długości sierści.
Gdy chłopak Kathleen pokazuje jej nową maszynę po pisania, ilość papieru w niej zmienia się pomiędzy ujęciami.
Zdjęcia do filmu realizowano w całości na Upper West Side i w Cafe Lalo na Manhattanie w Nowym Jorku w stanie Nowy Jork w USA.
Fox Books znajduje się w miejscu gdzie dawniej istniał sklep Barney'a, na rogu 7 i 17 na Manhattanie w Nowym Jorku (Nowy Jork, USA).
Kathleen Kelly używa na filmie Macintosh PowerBook G3 z procesorem 300 MHz. Taki procesor produkowano od sierpnia 1998 do maja 1999.
Zdjęcia w sklepie Kathleen Kelly realizowano w Manhattan's Books of Wonder przy 18th ulicy w Chelsea. Meg Ryan przygotowując się do roli przez kilka dni pracowała w tej księgarni. Dziś można tam nadal zobaczyć część dekoracji.
Jean Stapleton zagrała w filmie Birdie Conrad. Jest to nawiązanie do Conrad Birdie z popularnego Broadway'owskiego musicalu "Bye Bye Birdie".
Scena w sklepie Kathleen, kiedy Joe zatrzaskuje balon w drzwiach, nie była wcześniej napisana. Tom Hanks przytrzaskując balon zaimprowizował: "Dobrze, że to nie była ryba". Reżyser uznał, że ta scena była zabawna, dlatego ją zostawił.