film
Małgorzata, córka Łazarza
Marketa Lazarová1967
2h 42m
Dwaj bracia napadają na podróżnych z rozkazu ojca-tyrana. Pewnego dnia biorą jako zakładnika młodego germańskiego mężczyznę, którego ojciec ucieka i zawiadamia króla o rozboju.
Małgorzata, córka Łazarza
reżyseria František Vláčil
scenariusz František Pavlíček, František Vláčil
produkcja Czechosłowacja
premiera
nagrody Film otrzymał 1 nominację
Ranking ról
Opis filmu Małgorzata, córka Łazarza
Film Františka Vláčila na podstawie powieści Vladislava Vančury, ukazujący konflikt między wymierającym kultem pogańskim a rozwijającym się chrześcijaństwem w XIII-wiecznych Czechach. Mikołaj (František Velecký) i jego brat Adam (Ivan Palúch) napadają na podróżnych z rozkazu ojca-tyrana Kozlika (Josef Kemr). Pewnego dnia biorą jako... czytaj dalej
Informacje o filmie Małgorzata, córka Łazarza
na podstawie Vladislav Vančura (powieść) / František Pavlíček (pomysł)
dystrybucja Art House
studio Filmové Studio Barrandov
tytuł oryg. Marketa Lazarová
inne tytuły Marketa Lazarová Wielka Brytania
Marketa Lazarová USA
więcej
Rudolf Hrusínský odrzucił propozycję zagrania hetmana Pivo.
Pierwotnie rolę wędrownego mnicha Bernarda miał zagrać Gustáv Valach, jednak tuż przed rozpoczęciem zdjęć Słowacki Teatr Narodowy nie zwolnił go ze swoich zobowiązań.
Początkowo operatorem filmu miał być Jan Čuřík, jednak został zwolniony 9 czerwca 1964 roku.
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Powieść Vladislava Vančury o tym samym tytule była niezwykle trudna do przebrnięcia. Wszystko za sprawą archaicznego języka i gawędziarskiego tonu, jaki przyjął autor. Niektóre fragmentu musiałem czytać po kilka razy by nadążyć. Ogółem była to jednak przyjemna, awanturnicza opowieść. Z filmem jest nieco inaczej....
Oniryczne arcydzieło, które ogląda się jak sen, utrzymane w lirycznej konwencji, z subtelną brutalnością, dyskretną erotyką, klimatem obłąkania, podkreślone piękną muzyką i doskonałymi zdjęciami. Czysta perfekcja w każdym elemencie.
Film Františeka Vláčila przywoluje wspomnienia z kinem Tarkowskiego, a zwlaszcza z jego najwiekszym dzielem Rublow oraz Zrodlem Bergmana. Niesamowite zdjecia, klimat brutalnego sredniowiecza, morderstwa, rabunki, do tego konflikt religijny w tle.
B. lubie kino czeskie, niemniej takiej ascezy, ale z drugiej strony...
Ale czy zaraz arcydzieło? Trochę to było za przewidywalne. Aktorzy też nie mieli za wiele do grania, by dać pełnokrwiste kreacje.
