W swym pierwszym filmie dźwiękowym Aleksander Ford dał niebanalny i nowatorski portret środowiska warszawskich gazeciarzy. Zamiast hrabin i dzielnych ułanów czy też rozmaitych kobiet upadłych i apaszów - pokazał życie wielkiego miasta i codzienny trud jego małoletnich mieszkańców; zamiast statycznych trójkątów z doklejonym tłem – ruch i... czytaj dalej
Nikt go nie widział od czasów wojny. Jedyne co po nim pozostało to kilka fotosów i prasowe recenzje, notabene bardzo pozytywne. I właśnie z powodu tych recenzji nie zapomniano o filmie. Opierając się na recenzjach można dojść do wniosku, że był to - być może - najlepszy polski film przedwojenny.
Informacja o filmie...