W 1190 r. w Ziemi Świętej utworzono zakon krzyżacki - gościnne bractwo niemieckich rycerzy, które miało wspierać chrześcijan podczas trzeciej krucjaty. Po krótkiej bytności w Jerozolimie, zakon opuścił Ziemię Świętą, poszukując nowego obszaru do swojej działalności. Odnalazł go w chrystianizacji Europy bałtyckiej, a dokładniej Prus. Po podbiciu ziem Prusów, potęga zakonu stała się zagrożeniem dla Polski i Litwy, które postanowiły połączyć siły, by pokonać wspólnego wroga w jednej z największych bitew średniowiecza. Dokument opowiada historię zakonu krzyżackiego od jego powstania, przez czasy największej świetności, aż po ostateczny upadek.