Moim zdaniem warstw metaforyczna jest zbyt nadmuchana i dominuje cały film, nie mając dość różnorodności, by zapodać ciekawy komentarz, ten drugi króciutki wątek matki i córki jest od czapy dorzucony tylko po to, by sztucznie dodać do filmu dodatkowy aspekt omawianego skoku w dorosłość, a podporządkowana metaforze warstwa realistyczna jest zbyt nijaka, nie kotwiczy dobrze tezy.