W sumie dopiero po 3 seansie coś mnie tknęło. Zwróćcie uwagę jak traktowana jest Anna oraz jak sama się ocenia.

(Staram się przedstawić wszystko chronologicznie)
(Część zwrotów występuje tylko w ang/pol dialogach, tutaj przedstawiam je wspólnie)

*"Elsa and Anna"
A: [...] Chodźmy się pobawić
E: Idź pobawić się sama
A: Chcesz ulepić bałwana?
E: <ok>

Elsa ignorowała siostrę, dopóki ona nie chciała zobaczyć jej mocy. Zgodziła się na zabawę z siostrą tylko dla tego, że chciała "pochwalić" się swoimi
umiejętnościami


*"Ulepimy dziś bałwana"
"Oderwana" od swojej siostry Anna nie potrafi się odnaleźć. Elsa była dla niej ideałem do którego dążyła, a gdy jej zabrakło straciła sens życia.
(dalekie wnioski - 12lat i już utraciła sens życia :) )

*"Pierwszy raz jak sięga pamięć"
Ciężko mi się teraz wysłowić, ale poniższe cytaty pomogą w zrozumieniu o co mi chodzi.
"Pierwszy raz jak sięga pamięć, nie będę sama już"
"Pierwszy raz jak sięga pamięć, mogę być zauważona przez kogoś"

*"Hans"
Gdy przedstawia się jako "Księżniczka Anna z Arendelle" jest smutna.

H: "Chciałbym przeprosić za uderzenie księżniczki"
A: "Nie jestem księżniczką."
[...]
A: "Ale masz szczęście, to tylko ja"

Wyraźnie widać jak niskie poczucie wartości ma Anna, traktuje się przedmiotowo. Jest zachwycona, że książę zwrócił na nią uwagę (chociaż to był
wypadek)


*"Coronation Band Suite" (frag. po koronacji, sala balowa)
Herold przedstawia Elsę i Annę. Młodsza z sióstr jest wyraźnie zaskoczona, że jest w ogóle wyczytywana, a gdy [Herold] ustawia ją obok siostry broni
się, odsuwa i pyta "Tutaj? Czy na pewno?"

E: "Cześć"
A: "Co? Cześć ja?" - "Cześć!"
Anna jest zaskoczona, że siostra się z nią w ogóle przywitała! Widać również, że jest bardzo zadowolona z tego powodu :)


*"Miłość stanęła w drzwiach"
(Straciłem wenę twórczą)

*"Sorcery"
Po ostatniej rozmowie z Hansem jakby Anna odzyskała trochę pewności siebie. Jednak wciąż czuje, że jest zależna od siostry.
A: "Elsa, proszę. Proszę. Nie mogę tak dłużej żyć."
E: "Więc wyjedź."
Tu już Annie puściły nerwy ^^
A: "Co ja zrobiłam?!"
A: "Dlaczego mnie odrzucasz?"
A: "Dlaczego zamykasz przede mną cały świat!"
A: "Czego się tak boisz?"

Wiemy co z tego wynikło ;) Z tego powodu Annę dopadło poczucie winy, uświadomiła sobie (niekoniecznie słusznie), że to ona jest przyczyną tych
wszystkich nieszczęść, że to przez nią siostra uciekła, a Arendell zamarzło [jak jej serce].

D: "Ty! Czy też w tobie istnieje magia?"
A: "Nie, jestem zupełnie zwyczajna." (Tu jest użyte wręcz słowo "ordinary", polskim odpowiednikiem będzie "pospolity")
A: "Dziś była moja wina."
A: "[...] I ja muszę to naprawić"


*"It Had To Be Snow"
(wręcz płacze, gdy wypowiada te słowa)
A: "Elso, to ja, Anna..."
A: "Przepraszam. To wszystko moja wina."


*"Oaken's Sauna"
[...]
(Stodoła?)
K: "O, to tylko ty."
Nawet przypadkowe osoby traktują ją trochę jak powietrze, a ona to akceptuje.

*"Wolves"
Nie będę przytaczał całego dialogu, tylko kilka wypowiedzi.
A: "Ale ja chcę pomóc"
K: "Nie!"
A: "Dlaczego nie?"
K: "Bo tobie nie ufam."
[...]
A: "Musisz skoczyć Sven!"
K: "Nie masz prawa mówić mu co ma robić!"
[...]

Kristoffa nie interesuje fakt, że Anna może zginąć podczas samotnej wyprawy, dołącza tylko dla tego, że gdy zginie nie dostanie nowych sanek.
(okrutne)


*"Meet Olaf"
Tutaj można zauważyć jak wielkie serce ma Anna i jak bardzo dba o innych.

*"We Were So Close", "Pierwszy Raz Jak Sięga Pamięć (Repryza)"
Elsa ponownie odrzuca siostrę, jednak widać wewnętrzną przemianę Anny. Już rozumie dlaczego jej siostra tak postępuje, próbuje to wszystko
naprawić.

A: "Nie, możemy to rozgryźć razem..."
E: "Jak? Jaką moc masz, [...] aby mnie powstrzymać?"

*"Hans' Kiss"
Wróćmy trochę do głównego tematu ("Anna - tragiczna postać")

A: "[...] tylko akt prawdziwej miłości może mnie uratować."
H: "O, Anno..."
H: "Ale nikt w tym pomieszczeniu cię nie kocha"
[...]
H: "Szukałaś tak desperacko miłości."
H: "byłaś tak głupia [...]"
A: "Proszę, niech ktoś pomoże."

*"Some People Are Worth Melting For", "Whiteout" i dalej
A: "Ja nawet nie wiem, czym jest miłość."

[...]
Ostatecznie Anna poświęca swe życie dla siostry, która ją odrzuciła. Tak bardzo pragnęła od niej miłości, że gdyby zginęła, sama nie miała by po co
żyć.



W tym moim wypracowaniu jest trochę luk i nieścisłości, ale myślę, że warto było je napisać (i przeczytać).
Polecam przesłuchać również utwory:
"More Than Just The Spare"
"Life's Too Short" i repryzę tegoż utworu

Oczywiście jest to moja własna, wyssana z palca interpretacja - coś w stylu interpretacji jakie robią dzieci w szkole :)

P.S. Jeśli ktoś zauważył, fragmenty są ponazywane tytułami utworów jakie grają w tle w tych momentach
P.P.S. tak, bardzo mi się nudzi o 9 rano