Te sytuacje, te dramy, ta irytująca partnerka łysego, która raz nienawidzi backpackerki, raz z nią namiętnie dyskutuje, sąsiadka która pisze książkę i chce mieć ciszę więc założy słuchawki kiedy będzie impreza, potem nagle zd*py pojawia się na inprezie z miską owoców i nikt nie pyta się jej "jak to przecież miałaś pisać książkę a jesteś", gość Austriak który wyzywa wzzyskich od nazioli, potem ucieka do łazienki, potem wychodzi i wszystko jest ok bawimy się do techno, tekst partnerki łysego "wiesz, wiedziałam ze chcesz sobie podciąć żyły, ale i tak nie weszłam do łazienki", wszyscy oczywiście, artyści, aktywiści, robią performancy, piszą piosenki, książki, walczą z rasizmem, pracują w reklamie...Straszliwie to było wszystko było sztuczne, naciągane. Liczyłem ze to pójdzie w stronę jakiegoś psychodelicznego snu, krytyki bananowej młodzieży, generacji żyjącej we własnych bańkach swiatopoglądowych, niestety to kino europejskie, najważniejsze żeby wszystko  było bardzo psychologiczne i kręcone z ręki przy samej twarzy