Zawodowy kierowca, Jean-Louis, przyjeżdża do nadmorskiej miejscowości, gdzie w szkole z internatem uczy się jego syn. Spotyka tu młodą kobietę, Annę, tak jak on wdowę po tragicznie zmarłym kaskaderze. Kobieta i mężczyzna nawiązują bliższą znajomość, dzielą się wspomnieniami ale obawiają się bliższego kontaktu. Zbyt żywe są wspomnienia ich zmarłych współmałżonków. Filmowe retrospekcje zostały sfilmowane na taśmie kolorowej, natomiast główna historia na czarno-białej. Film został obsypany nagrodami na festiwalach filmowych. Najważniejsze z nich to: dwie statuetki Oskara (za najlepszy film zagraniczny i scenariusz), nominacja dla Anouk Aimee oraz Złota Palma na festiwalu w Cannes w 1966 roku.

Dwoje ludzi poznaje się przypadkowo podczas odprowadzania swoich dzieci do szkoły z internatem. On odwozi ją do Paryża proponując, by przyszłotygodniowe odwiedziny ich dzieci odbyły się wspólnie. Wspólna opieka nad dziećmi przebiega bardzo pomyślnie, a oni coraz bardziej lgną do siebie. Oboje mają jednak ciężkie wspomnienia z przeszłości.
Ona, Anne Gauthier, zawodowa montażystka filmowa, matka Françoise, jest zarazem wdową po tragicznie zmarłym kaskaderze Pierre, którego kochała nade wszystko. On zaś, Jean-Louis Duroc, ojciec Antoine, jest zawodowym kierowcą rajdowym. Dawno temu miał wypadek podczas rajdu i zapadł w śpiączkę, jego żona nie mogła tego wytrzymać i popełniła samobójstwo. Oboje żyją ciągle przeszłością o swych zmarłych współmałżonkach, a jednak ich początkowa przyjaźń przeradza się w coś poważniejszego. Czy wspomnienia i bagaż przeżyć pozwolą im na coś więcej, niż tylko przygodną znajomość?