Miejsce kręcenia

Film nakręcono w Kołobrzegu, Szczecinku, Trzebiatowie i Wrocławiu (Niemcy, obecnie Polska), Berlinie, Poczdamie i Seeburgu (Niemcy), oraz Królewcu (obecnie Kaliningrad) (Niemcy, obecnie Rosja).

Pozostałe

Premiera filmu odbyła się podczas wojny w oblężonej francuskiej twierdzy La Rochelle. Kopię zrzucono do twierdzy na spadochronie.

W 1965 w kinach ukazała się rozszerzona wersja filmu "Kolberg". Została ona wzbogacona o trwający 35 minut materiał dokumentalny, w którym pokazano prawdziwe wydarzenia z roku 1807, które w niezbyt rzetelny sposób zostały przedstawione w filmie. Pokaz promowano pod nazwą "30. Januar 1945".

Z rozkazu Josepha Goebbelsa (ministra propagandy III Rzeszy), montażysta Wolfgang Liebeneiner zmuszony był do wycięcia kilku bardzo drogich scen bitewnych. Proces ten odbył się bez zgody reżysera Veita Harlana.

Sceny bitewne angażowały od 15,000 do 20,000 niemieckich żołnierzy występujących jako statyści, mimo że podczas produkcji filmu wojska niemieckie przegrywały na wszystkich frontach.

Oprócz w La Rochelle, film miał premierę tego samego dnia (30 stycznia 1945 r.) także w Berlinie (m.in. w kancelarii III Rzeszy).

Film powstał w Babelsberg Studios w Poczdamie, na taśmie Agfacolor.

Na potrzeby filmu dostarczono 100 wagonów soli, mającej imitować śnieg.

Film miał swoją premierę w 12. rocznicę objęcia przez nazistów władzy w Niemczech.

Produkcja filmu nadzorowana była przez ministra propagandy III Rzeszy Josepha Goebbelsa.

Po II Wojnie Światowej reżyser Veit Harlan był dwukrotnie sądzony pod zarzutem czynnego wspierania hitlerowskich zbrodni przeciwko ludzkości.

Jest to najdroższy film w 12-letniej historii III Rzeszy.

Produkcja filmu odbywała się w Poczdamie, który był w tamtym okresie wielokrotnie bombardowany przez Aliantów.

Wyświetlanie filmu zakończyło się wraz z upadkiem Berlina w maju 1945 r.

Premiera filmu miała miejsce zbyt późno, aby mógł on osiągnąć oczekiwany efekt propagandowy. Wiele kin w Niemczech było już zniszczonych, natomiast sami Niemcy bardziej niż odwiedzaniem kin zajmowali się obroną ojczyzny.