Laitens - dziękuję Ci za ten tekst. Nie typowy filmwebowy bełkot, ale szczere, rozsądne (moim zdaniem) przemyślenia. Podbijam, bo warto przeczytać to, co napisałeś. Zgadzam się z tym i podpisuję się. I też polecam ten film.

Mam podobne odczucia :)

Dzięki za uznanie:) W poście zapomniałem zaznaczyć, iż nie rozumiem kontrowersji jakie narosły wokół tego filmu. Gliński jedynie uprawdopodobnił reakcje psychologiczne głównych bohaterów tej historii, a w samych (w sumie dość wyważonych) scenach erotycznych nie ma naprawdę nic niestosownego. To najzwyczajniej w świecie film o wartościach patriotycznych (i nie tylko) operujący językiem nowoczesnego kina. "Kamienie na szaniec" to bardzo stylowa próba mierzenia się z naszymi narodowymi mitami, która przypomina popkulturowy komiks o młodych bohaterach (i dodajmy, iż jest to komiks całkiem niegłupi). Zapomniałem też pochwalić dobre zdjęcia Pawła Edelmana.

I to jest merytoryczny głos.

Dokładnie tak. W tych scenach granica dobrego smaku nie została przekroczona, a mają one sens w filmie, nie są na siłę, tworzą zarys relacji i bliskości.

Nie uważam ksiażki za slabą, choc faktycznie ówczesny język już dzisiaj nie trafia tak dobrze do młodych. Zgadzam sie za to, co do filmu. ;)

to chyba zależy już od człowieka. Moja młodsza siostra płakała po przeczytaniu książki, bardzo zżyła się z bohaterami, a i na filmie podobno cała sala popłakiwała w rękach nawet i 15- letnie chłopaki, którzy zgrywali twardzieli że mają katar bo zimno w kinie. Łzy pociekły, rękawami wycierali. Ja chyba nei zdecyduję się na kino.. Zawsze strasznie przeżywam filmy historyczne. lepiej w domu na dvd i popłakać w poduszkę...

Książka jest wspaniała, hey you!

Podoba mi się Twoja opinia, pod którą i ja się podpisuję, film wywarł na mnie ogromne wrażenie, zresztą i samą książkę pamiętam do dziś.

filmu jeszcze nie oglądałem ale ten kto uważa książkę za słabą się nie zna

na Filmwebie od 2005 roku - czyżby konto założone specjalnie na potrzeby promocji tego filmu??

mistrz :-)

Szacunek twórcom trzeba oddać. 9 lat przed premierą już zaczeli klakierów wynajmować. To się nazywa poważne podejście do sprawy.

HaHahAHahahahhahahaah

książka słaba?! nie powiedziałabym . jest NAJLEPSZA !! : D ♥

bardzo dobra, konkretna recenzja.
Ze swej strony oceniłam nawet na 8/10, bo to skromna polska produkcja, ale naprawdę na poziomie i co ważniejsze nie niszowa, ale jak najbardziej masowa.
Można? Można.

"Kamienie na szaniec to kino odarte z naiwności i frazesów, które dzięki dobrze nakreślonym portretem psychologicznym głównych bohaterów jest w stanie wydać plon w postaci refleksji młodego odbiorcy nad własnymi postawami i własnym życiem." Może i Aleksander Kamiński wielkim pisarzem nie był, ale tu i paru innych miejscach jest chyba lekki przerost formy nad treścią ;-)

Pełna zgoda. Tez czytalem z wypiekami na twarzy "Kamienie na szaniec" jako młokos, po kilkunastu latach od lektury, postanowiłem ją odkurzyć. Dziś to niestęty tęga grafomania dla każdego kto przez to lata "pomiędzy" zasmakował w dobrej literaturze. Pozostaje sie zgodzic, ze Kaminski pedagogiem moze i byl dobrym, pisarzem kiepskim.

No tylko trzeba pamiętać, że ta książka to taki rodzaj wspomnienia, próby zachowania tamtych wydarzeń. Nikt nigdy nie twierdził, że to arcydzieło literackie. Nawet w szkole nie przypominam sobie, by ktokolwiek pochylał się nad nią ze względu na walory literackie. Ja wróciłam do książki niedawno i na pewno zgodzę się, że jako taka nie jest arcydziełem, ale zawarty przekaz i wspomnienie o ludziach wzrusza mnie do dziś i to jest w tym chyba najważniejsze.

A czy ktos uwazal ja za arcydzieło? To po prostu słaba literatura pod katem warsztatowym. Napakowanie słabej literatury wielkimi wartosciami nie uczyni jej lepszej. Dlatego wiek do jakiego jest adresowany jest odpowiedni, wtedy jeszcze sie nie ma rozeznania a wiedzę czlowiek nabywa wraz z wiekiem.

Czytaj ze zrozumieniem, napisałam : "Nikt nigdy nie twierdził, że to arcydzieło literackie". Oczywiście każdy ma własne zdanie i czego innego oczekuje od książki. Natomiast piszesz tak, jakby to, że np Krzyżacy Sienkiewicza są lekturą w szkole podstawowej czyniło z niego słabego pisarza, bo w tym wieku nikt się nie zorientuje, co czyta.

To, ze Sienkiewicz byl slabym pisarzem powszechnie wiadomo. Choc dla wielu odkryl ten fakt niezrownany Gombrowicz, mowiac o "pierwszorzędnym pisarzem drugorzędnym".

Ok, nie będę polemizować w tej kwestii. Ale o czym świadczy choćby ta nieszczęsna Nagroda Nobla nie wszyscy odkryli to w porę ;-)

Nagrodę Nobla dostal przede wszystkim za "Quo vadis". To jego najlepsza powiesc, w dodatku "politycznie poprawna" jak na tamte czasy, bo opowiesc o przesladowanych chrzescijanach, pisarza z kraju "wymazanego z mapy Europy" ladnie wspolgrala z sytuacja chrzescijanskich Polakow pod knutem zaborców, i owczesnymi nastrojami w Europie. Czy na Nobla? Polemizowałbym. Natomiast bezspornie o nobliscie Sienkiewiczu - poza rzecz jasne Polską - dziś już nikt na świecie nie pamięta. Wowczas kontrkandydatem Sienkiewicza byl Lew Tołstoj, ktory nigdy nie dostal tej nagrody a był to literat wybitny. I to jego tworczosc wytrzymala probe czasu.

W większości miałem podobne odczucia. Film ani nie jest pomnikiem, ani nie szarga pamięci. To porządne, gatunkowe kino. Pewne odstępstwa od książki były dla mnie niezrozumiałe (np. sposób ukazania relacji Zośki z ojcem), ale to nie ma większego wpływu na całość, ogląda się bardzo dobrze.

Nadspodziewanie ciekawa wypowiedź na tle słabej na ogół paplaniny. Sam oceniłem film podobnie i pewnie nie wszedłbym na tę stronę (po przeczytaniu w pozostałych wątkach mnóstwa banialuk i bredni wypisywanych z pobudek różnych, ale rzadko z poczucia imperatywu podzielenia się opinią o sztuce, jaką niewątpliwie jest film), lecz ciekaw byłem oceny moich znajomych, a Twój wpis, drogi "laitensie", przywraca mi wiarę w to, że nawet w internecie można POROZMAWIAĆ, a nie tylko obrzucać się nawzajem epitetami. Dziękuję. Pozdrawiam. Maciek.

W pełni się z tobą zgadzam , a film szczerze polecam !!!

Pełna zgoda i podziekowania dla autor. Dodam, ze na filmwebie duzo jest opinii zwyczajnie niedojrzałych, a w drugiej mierze krytycznych. Ta budzi szacunek wlasnie swoja dojrzaloscia.

Drodzy FilmWebowicze dziękuję za uznanie. W woli sprostowania trollem nie jestem, a owy portal wspieram już od niemal dekady. Obecnie nadzwyczaj rzadko coś oceniam czy opisuje bo zwyczajnie brakuje mi na to czasu, a i wielu nowych użytkowników FilmWebu nie grzeszy dobrym wychowaniem.

Co do pisarstwa Kamińskiego to nigdzie nie twierdziłem, iż jest to literatura niezdatna do czytania. Proponuję się wczytać w mojego posta:) Napisałem również, że "Kamienie na szaniec" bardziej niż stricte powieścią są swego rodzaju gawędziarskimi wspominkami podlanymi patriotycznym sosem. Książka jako taka ma duże znaczenie dla kultury i polskiej pamięci historycznej, ale jako literatura jest zwyczajnie słaba. Jednak nie o walory literackie w niej chodzi. Kamiński nie ma startu dla wybitnych rodzimych w miarę współczesnych prozaików jak chociażby Marek Hłasko, Bolesław Prus, Leopold Trymand, Joanna Bator, Gustaw Herling-Grudziński, Jerzy Pilch, Wojciech Kuczok, Julian Stryjkowski, Paweł Huelle, Olga Tokarczuk, Janusz Głowacki, Jerzy Kosiński, Zofia Nałkowska, Andrzej Sapkowski, Stanisław Lem, Jacek Dukaj, Edmund Niziurski, Wiesław Myśliwski, Roman Bratny, Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Jacek Piekara, Jerzy Andrzejewski, Magdalena Tulli czy nawet poczciwy Stefan Żeromski. To zwyczajnie zupełnie inna liga.

Ba, "Kamienie na szaniec" nawet by się nie obroniły jako forma quasi-reportażu na przyzwoitym poziomie o czym można się przekonać sięgając choćby po dzieła Hanny Krall, Jerzego Kapuścińskiego, Wojciecha Jagielskiego, Pawła Smoleńskiego, Małgorzaty Szejnert, Mariusza Szygła czy Ksawerego Pruszyńskiego.

Natomiast nigdy nie negowałem kulturotwórczej roli książki Aleksandra Kamińskiego. Sam nawet darzę ją pewnym sentymentem.

W kwestii uzupełnienia. Na Aleksandra Kamińskiego powinniśmy spoglądać bardziej jak na wybitnego dydaktyka i społecznika niźli literata. Kto zaś chce się przekonać, ż i polscy dydaktycy miewają lekkie pióro to proponuje zapoznać się z książkami dla dzieci i młodzieży autorstwa Janusza Korczaka. "Kajtuś czarodziej", "Król Maciuś Pierwszy" czy "Bankructwo małego Dżeka" to naprawdę niezłej klasy literatura, która wyszła spod palców znamienitego polskiego pedagoga:)

Zgadzam się z autorem.

Sam bym lepiej tego nie ujął, bardzo dobry, rzetelny i merytoryczny wpis, zgadzam się w 100% i mam takie same odczucia co do filmu. Brawo :-)

Kolejny raz- dzięki za uznanie. Dodam, że film oglądałem wraz ze swoją 89-letnią babcią (urodzoną w 1925 roku), która walczyła w POWSTANIU WARSZAWSKIM, a dziedzictwo Szarych Szeregów jest jej szczególnie bliskie. Do dziś ma ona świeżą i otwartą głowę (w miarę możliwości emerytki często chadza zarówno do kina jak i do teatru). "Kamienie na szaniec" również przyjęła bez bardzo poważnych zastrzeżeń i mimo kilku cennych uwag nie uważa obrazu Glińskiego za bezczelnie kłamliwy i kontrowersyjny.
Wręcz przeciwnie wzruszyła się widząc, że (podobnie jak w wypadku serialu "Czas honoru") ktoś wreszcie zdecydował się opowiedzieć o koszmarze II WOJNY ŚWIATOWEJ, SZARYCH SZEREGACH czy AK uwspółcześnionym językiem, który ma szansę trafić do dzisiejszego młodego widza.
Ponad to sama doceniła bardzo wiarygodne nakreślenie sylwetek psychologicznych głównych bohaterów jak i techniczną stronę filmu.

To tyle z mojej strony.

Wielki szacunek, że ktoś jeszcze potrafi dyskutować na poziomie bez hejterstwa i trollingu! Twoja recenzja jest najcelniejszą jaką do tej pory przeczytałam. I chwała Ci za to! P.S. Szkoda, że w mediach słychać tylko oburzenia weteranów Powstania Warszawskiego, a nikt nie mówi o tych starszych osobach, którym film się podobał... Ukłon dla babci :)

Trafiona wypowiedź, zadziwiająco konstruktywna jak na filmweba.

Chciałbym tylko zwrócić uwagę na kwestię postaci kobiecych - ich w książce nie ma w ogóle (w jednym zdaniu jest tylko wspomniana dziewczyna alka - której w filmie nie ma) więc i tak dobrze, że są w filmie.

Masz racje, ale nie zmienia to faktu, iż dysponując tej klasy aktorkami Gliński mógł się jednak pokusić o coś więcej. Nie ma co się jednak przesdanie czepiać ,gdyż film jest całkiem przyzwoity.

Zgadzam się, film jest naprawdę niezły - tym bardziej jak się wcześniej poczytało negatywne recenzje. Myślę, jednak że dla książki najlepsze byłoby nakręcenie serialu ;)

Nie głupi pomysł z tym serialem, można by pokazać wszystkie wątki zawarte w książce i jeszcze dodać coś od siebie ku pokrzepieniu serc ;-)

Tym bardziej, że książka poza bohaterami nie ma jakiejś ściśle określonej linii fabularnej. To raczej zbiór historii i scenek - w sam raz na odcinki serialu.

Dobrze powiedziane.

Zdecydowanie.