Już mnie tu nie ma

Bardzo dobry film, który może być poważnym kandydatem do walki o Oscara (z A Sun?).
Nie pamiętam kiedy widziałem tak nieamerykański obraz Ameryki. Można na Netflix narzekać, ale za takie perełki należą się brawa.

"Już mnie tu nie ma" to opowieść o tęsknocie, sytuacji imigrantów na obczyźnie, o miłości do tańca, zagubieniu, a przede wszystkim o sytuacji politycznej i problemach Meksyku. Z pozoru film młodzieżowy przeradza się w pełnokrwisty dojrzały dramat, w którym muzyka pełni rolę ukojenia. Główny bohater jest przykładem...

poza granicami swojego dotychczasowego życia. Dobrze zrobiona historia z naprawdę udanym debiutem Juana Trevino. Muzyka, taniec i wielka tęsknota za rajem utraconym, oto czym jest ten film.

Podobała mi się aura filmu. Nie spotykana dla przeciętnego Europejczyka.

Spowolniona muzyka i wolne ruchy. Taniec. Wszystko spokojne. Na luzie. Bez pośpiechu.

Ciekawa historia.

Główny bohater prawdopodobnie niczego nie szuka i nie pragnie. Poza jednym - chce tańczyć cumbię. Owszem, ucieka do USA, ale czy jest z tego powodu nieszczęśliwy? Nieszczególnie, nie bardziej niż tysiące innych emigrantów. Czy jest szczęśliwy? Odpowiedź jak poprzednia. Chce tylko tańczyć i chce, żeby nikt mu w tym nie...