Bohaterem filmu jest Krzysztof Jackowski, najbardziej znany polski jasnowidz, pracujący w Polsce i za granicą. Mieszka w Człuchowie na Pomorzu z żoną i dwójką dzieci. Zajmuje się przede wszystkim odnajdywaniem zaginionych ludzi na podstawie ich fotografii i ubrań. Dokonania jasnowidza potwierdzają setki dokumentów. Jackowski na stałe współpracuje z policją i Interpolem. Film zawiera szczegółowy opis wielu spraw, w których jego przewidywania się sprawdziły. Autorka dokumentu, Maria Zmarz-Koczanowicz, zajmuje się społecznym fenomenem zainteresowania, jakie wytworzyło się wokół Jackowskiego. Napisano o nim pracę naukową na wydziale prawa Uniwersytetu Wrocławskiego, poważne instytucje wykorzystują jego dar nie tylko do poszukiwania zaginionych ludzi, ale także do pościgu za "grubymi rybami" z przestępczego świata. Politycy ukradkiem pytają o swoje szanse, biznesmeni radzą się, jak inwestować... Sam Jackowski usiłuje zgłębić tajemnicę jasnowidzenia, nieustannie poszerza swą wiedzę parapsychologiczną. Mimo to nadal nie wie, na czym polega szczególny dar, który posiadł i wciąż zadziwiają go własne możliwości. Maria Zmarz-Koczanowicz o #Jasnowidzu" Mam ogromne szczęście, nigdy nie musiałam wyszukiwać tematów do swoich filmów. Zawsze mi je podsuwał. Tak było również w przypadku #Jasnowidza". Producent dokumentu Krzysztof Kopczyński usłyszał kiedyś bardzo dobry reportaż radiowy MariUsza Marksa o jasnowidzu z Człuchowa. Dał mi do przesłuchania kasetę z audycją. Temat, podobnie jak postać głównego bohatera, wydały mi się na tyle interesujące, że postanowiłam skontaktować się z Mariuszem. W konsekwencji zaczęliśmy wspólnie myśleć o filmie. Nigdy wcześniej nie miałam kontaktów z osobami przewidującymi przyszłość. Znałam je raczej z literatury. Moim celem nie było udowadnianie istnienia zjawiska parapsychologicznego. Interesowało mnie raczej, jak funkcjonuje jasnowidz we współczesnym świecie, co myśli, czuje, krótko mówiąc, kim jest. Okazało się, że bohater mojego filmu ma bardzo literacką i filozoficzną koncepcję swojego życia wśród ludzi. Jego dar wziął się z marzenia o przeżyciu czegoś wyjątkowego i pięknego. Ze swojego niecodziennego zawodu uczynił coś na kształt twórczości. Wydał mi się w tym bliski. Ujął mnie również jego optymizm i to, z jaką prostotą mówi o Bogu. Uznałam, że taki człowiek wart jest przedstawienia w filmie. To jest jeden wątek. Inny pokazuje jego rozdarcie i ciągły strach przed utrata swoich zdolności, lek przed ośmieszeniem. Podczas kręcenia zdjęć Jackowski ciągle się obawiał, że film mu coś "ukradnie" i właściwie nas unikał, co czasem było kłopotliwe, zwłaszcza że byliśmy ograniczeni ilością dni zdjęciowych. Osiągnięcia jasnowidza z Człuchowa są imponujące, ale wątek ten potraktowałam marginalnie. Bogata dokumentacjo gromadzona przez rodziny zaginionych i policje potwierdza jego dokonania. Oczywiście Jackowskiemu nie zawsze udaje się trafnie podać miejsce pobytu zaginionych osób i czasami popełnia pomyłki. Nie to było dla mnie najważniejsze. Starałam się skupić przede wszystkim na tym, jakim jest człowiekiem i jak wygląda jego świat. Dowiedziałam się również, że z rad Jackowskiego korzystają politycy. Byłam ciekawa, jak wyglądają spotkania jasnowidza z parlamentarzystami. Postanowiłam zaaranżować przynajmniej jedno. Do tego doświadczenia udało nam się namówić Andrzeja Leppera i Piotra Żaka.
[Źródło: www.canalplus.pl]