Słyszałam o 2 o w miarę podobnej tematyce ;) co prawda jeszcze ich nie przeczytałam, ale zapowiadają się całkiem ciekawie.

Wielki Marsz - Stephen King
Mroczna, alegoryczna wizja przyszłości Stanów Zjednoczonych. Stu wybranych chłopców wyrusza w doroczny morderczy marsz – meta będzie tam, gdzie padnie przedostatni z nich. Tu nie ma miejsca na sportową rywalizację, ludzkie uczucia ani na zasady fair play, ponieważ gra toczy się o bardzo wysoką stawkę. Najwyższą z możliwych.

Isola - Isabel Abedi
Zajmująca historia miłosna, zapierający dech w piersiach thriller i psychologiczny majstersztyk. Dwanaścioro młodych ludzi. Bezludna wyspa. Trzy rzeczy, które mogą na nią zabrać. I niezliczone kamery, które ich obserwują... Co kryje melancholijny Solo, który w tak niesamowity sposób działa na uczucia Very? Kim są śliczna Moon, łagodna Pearl, prowokujący wszystkich Joker? Każde z nich zbliża się o krok do prawdy, kiedy ekscentryczny reżyser zaskakuje uczestników niezwykłego projektu grą, na którą nikt nie jest przygotowany. Grą, która przemieni rajską idyllę w pełne zagadek więzienie.

Ooooo oba brzmią dobrze, ale chyba zacznę od Isola - Isabel Abedi. Dzięki :)

Przeczytałam "Isole" - Isabel Abedi, i muszę przyznać że książka jest dość dobra, w niektórych momentach jest dość zaskakująca i wciągająca na tyle że nie sposób ją odłożyć. Jednak nieustanie porównywałam ją do "Igrzysk śmierci", i igrzyska są jak dla mnie o wiele lepsze.

Nie czytałam tej książki, ale wydaje się być fajna i w podobnym klimacie:) Gemma Malley - "Deklaracja".

Fragmenty długiej recenzji Doroty Koman:
"Najpierw udało się wyleczyć raka. Potem choroby serca. Trochę dłużej zajęło pokonanie aids, ale w końcu znaleziono lek i na tę chorobę (...)". A potem nadeszła epoka Regenaracji i tabletek na Długowieczność. Czyżby więc spełniło się odwieczne marzenie człowieka o nieśmiertelności? Na pozór - raj na ziemi. Ale to raj STARYCH ludzi, bowiem dla nowych nie ma już miejsca. Brakuje wody, powietrza, jedzenia, energii. W roku 2065 ustanowiono Deklarację, zgodnie z którą "każdy człowiek może mieć tylko jedno dziecko". Na mocy Deklaracji z 2080 roku "w ogóle zabroniono posiadania potomstwa". Obowiązuje co prawda zasada Rezygnacji - czyli "życie za życie", ale "ponieważ w konsekwencji oznaczało to, że człowiek zachoruje i umrze, takie rozwiązanie nie było zbyt popularne".

Na marginesie tego nieśmiertelnego, poukładanego społeczeństwa żyją zamknięte za murami "nadmiary" - dzieci tych, którzy sprzeniewierzyli się obowiązującym zasadom, pozbawione wszelkich dóbr i praw (na czele z prawem do Długowieczności), wychowywane w nienawiści i pogardzie wobec rodziców, pozbawione nie tylko miłości, ale i wiary w miłość.

"Moi rodzice mnie nie kochają. Gdyby kochali, to nigdy bym się nie urodziła" - mówi nadmiar Anna (bez nazwiska - nadmiary nie mają nazwisk...), główna bohaterka "Deklaracji". Patrząc na ten futurystyczny obraz świata, stworzony przez Gemmy Malley, kręcimy z niedowierzaniem głową. Czytając pamiętnik piętnastoletniej Anny (zakazany - pisanie jest przecież niebezpieczne, podobnie jak zakazane jest posiadanie czegokolwiek na własność, choćby pamiętnika), buntujemy się, że ludzie mogą być tak bezwzględni w swoim egoizmie. Tak nieludzcy, by nie oddać Ziemi... swym następcom. Przerażająca jest wizja społeczeństwa nieśmiertelnych, którzy za Długowieczność oddali sens życia.

Obserwując rodzącą się miłość dwojga nastolatków, mamy nadzieję, że uda im się pokonać świat rządzony według zasad Deklaracji i dotrzeć do Podziemia, gdzie wciąż jeszcze - wbrew prawu - rodzice chronią swoje dzieci; gdzie wolno kochać (i mieć!) rodzeństwo, gdzie jest miejsce na prawdziwe oddanie i przyjaźń. I na wyrzeczenia. Nawet te ostateczne.

To też wydaje się zachęcające. Dzięki

Udało mi się w końcu przeczytać Isole i niestety muszę przyznać, że nie o to całkiem mi chodziło. Autorka miała genialny pomysł, ale sobie z nim nie poradziła, jednak dzięki za polecenie, bo przynajmniej coś znowu mnie zaskoczyło. Teraz spróbuje dotrzeć do Deklaracji :)

Jakby ktoś się jeszcze zastanawiał nad czymś utrzymanym w podobnym klimacie to polecam "Dobrani" Ally Condie

"Ta futurystyczna baśń o miłości i wolnej woli zadaje pytanie: Czy może istnieć wolność bez wyboru? Opowieść o drodze Casii od akceptacji do buntu wciąga i sprawia, że nie możemy doczekać się dalszego ciągu." - Cassandra Clare

Jest jeszcze książka : (oraz mangi i anime na podstawie) Battle Royal : ukazuje niedaleką przyszłość, w której co roku wylosowana zostaje 9 klasa. Wszyscy uczniowie w czasie wycieczki z okazji zakończenia szkoły zostają uśpieni i porwani, a następnie wysłani na wyludnioną wyspę, gdzie dowiadują się, co ich czeka. Zostają wyposażeni w żywność i wszelkiego rodzaju broń (każdy dostaje jedną sztukę). Po rozpakowaniu torby z ekwipunkiem może się okazać, że ktoś dostał kuszę, a inny metalową pokrywkę od garnka. Ponadto na szyjach mają zamocowane dziwnie wyglądające metalowe opaski. Jak się okazuje biorą udział w krwawej grze, w której ich obowiązkiem i jedyną szansą na przeżycie jest zabijanie innych. Mają na to trzy dni. Reguły gry są proste. Jeśli po trzech dniach zostanie więcej niż jedna osoba, obroże eksplodują. Dzieciaki nie mogą się oddalić z wyspy. Nie mogą też pozostawać długo w jednym miejscu, gdyż co godzinę jeden z sektorów, na które zostaje podzielona wyspa, jest ogłaszany za zagrożony. Pozostanie w nim również grozi wybuchem

"Niezgodna" - chociaż ta książka leciutko mnie wkur*** ponieważ całą swoją sławę robi na "Igrzyskach..." i coś czuję że autorka czerpała trochę pomysłów od Collins ;< No ale nie zmienia to faktu że jest niezła ;)

Tak, szczególnie podzielenie państwa na "pseudodystrykty" to już tłumaczy wszystko, bo książka została wydana zaraz po Igrzyskach. Zżyna ;/

Racja, racja ;P

Dla mnie są to odmienne książki. Tylko w tym są wspólne reszta całkowicie inna.

O nie.. Porównując każdy element stwierdzisz że mają więcej wspólnego :)

Delirium cała trylogia (Delirium, Pandemonium, Requiem) podobna tematyka ;)