Hydra lernejska (gr. Λερναία Ὕδρα) – w mitologii greckiej potwór wyobrażany najczęściej jako wielogłowy (różne źródła podają różną ilość łbów) wąż wodny, córka Tyfona i Echidny. Zamieszkiwała bagna w okolicy Lerny w Argolidzie. Pokonanie jej było drugą z 12 prac Heraklesa. Heros natrudził się, bo na miejsce odciętej głowy odrastały 2 bądź 3 nowe, w końcu wypalił rany, zapobiegając regeneracji, a nieśmiertelną, środkową głowę zakopał. Użył następnie krwi lub żółci potwora do zatrucia swych strzał. Mit interpretowano rozmaicie, uznając hydrę za rzeczywistego węża opisanego fantazyjnie przez poetę, kolegium kapłanek wody, trudny do osuszenia ciek wodny, łuczników bądź innych wojowników. Mitem sugerowano się, nadając nazwę konstelacji, rodzaj parzydełkowca czy ciału niebieskiemu.