Czterdzieści lat po upadku reżimu Czerwonych Khemrów prawie nikt z rodzin ofiar nie wie, gdzie pochowani są ich bliscy. A przeczesując ziemię, tuż pod powierzchnią łatwo natrafić można na czyjeś ślady – guziki, strzępki ubrań, kości. "Groby bez imienia" to kolejny osobisty film Rithy Panha (Nagroda im. Marka Nowickiego 2007), fizyczna i duchowa podróż w poszukiwaniu kresu żałoby. Buddyjskie rytuały, przywoływanie duchów – ze wzruszającą sceną rozpoznania syna przez ducha ojca, hipnotyzujące opowieści świadków ludobójstwa, wiwisekcja tego, co zostało po startych z powierzchni ziemi wioskach, wizualna i słowna poezja – wszystko to ma tu jeden cel – ukoić choć trochę żywych i umarłych.