Gringo

Jeden z lepszych i mój (chyba) ulubiony nie-Leone spaghetti western. Gorąco polecam, rozrywka na najwyższym poziomie. Świetni Gian Maria Volontè oraz Lou Castel, a do tego ciekawa kreacja Klausa Kinskiego. Damiano Damiani już drugim filmem zachęca mnie( z powodzeniem) do sprawdzenia kolejnych pozycji.

PS. Trochę...

...jest po prostu genialne. Zwłaszcza ostatnia rozmowa Chuncho i Tate'a na peronie i to "nie wiem" które tam pada normalnie szczęka mi opadła a później jeszcze gdy Chuncho uciekając zostawia walizkę pucybutowi i woła by nie kupował za to chleba tylko granat:).
Dawno nie wadziłem tak dobrego zakończenia...

Pierwszy włoski western zapatowski. Jego niekoniecznie spodziewany sukces kasowy zapoczątkował modę na westerny polityczne, które to okazały się jednymi z najistotniejszych na mapie włoskiego Dzikiego Zachodu. Inna sprawa, że sam reżyser aż po dziś dzień dystansuje się od tego zacnego gatunku. Twierdzi on, że skoro...

Jest to chyba najbardziej polityczny z i tak upolitycznionych Zapata Western i ten aspekt politycznie nie bardzo mi się podoba. Na minus można jeszcze policzyć przewidywalność, bo od początku wiadomo do czego to wszystko zmierza (ale ostatnia scena to całkowite zaskoczenie).
Plusów jednak jest więcej niż minusów!...

tytułem uzupełnienia, czy jest to spaghetti western, czy polityczny Zapata western, czy w ogóle jest to western...to nie ma większego znaczenia. Ważne, że jest mocny i uderzający, konsekwentnie uważany za top ww. gatunków, a zakończenie "wbija w fotel".