Kiedy ojciec Jorge zapadnie na zdrowiu, ten jest zmuszony przejąć rodzinny interes. Przez kilka lat pracuje ciężko, jednocześnie kończąc studia i opiekując się ojcem, choć chwilami ma ochotę porzucić dotychczasowe życie i zająć się tylko sobą. Wtedy poznaje Paulę, kobietę, z którą połączy go szczególna więź. Pod jej wpływem nauczy się, jak zerwać z męczącym go poczuciem winy, ze zwyczajem brania na siebie odpowiedzialności za wszystko i wszystkich, stanie twarzą w twarz z własnymi marzeniami, ignorując oczekiwania innych. Rezultatem takiej nowej życiowej postawy będzie wielka zmiana w życiu Jorge.
[opis dystrybutora]

Granatowy Prawie Czarny to stan umysłu, to niepewna przyszłość, to kolor: kolor, który nie zawsze rozpoznajemy i który zmienia się w zależności od światła, otoczenia i nastroju.
Jorge (Quim Gutiérrez) niewiele ma do stracenia. Dokładnie tyle, aby bez żalu zacząć życie na nowo. Pożegnanie z despotycznym ojcem, dozorcą w jednym z drogich apartamentowców, przebiega na tyle burzliwie, że ten dostaje udaru mózgu. Dla Jorge czas zatrzymuje się w miejscu. Siedem lat później Jorge nadal opiekuje się sparaliżowanym i przejawiającym początki demencji ojcem. Od dnia wypadku zajmuje również jego posadę - sprząta i nadzoruje apartamentowiec, w którym, na dodatek mieszka jego dziewczyna. Natalia (Eva Pallarés), studentka farmacji, jest i trochę ładna i trochę nudna. Lepiej sytuowana niż Jorge powoli zaczyna dostrzegać urok przebywania w towarzystwie kolegów - studentów. Resztki czasu Jorge poświęca nauce: kończy szkołę biznesu - przepustkę do lepszego życia. Życia, w którym nosi się garnitury z wystaw drogich sklepów i w którym nie trzeba zmieniać pieluch ciężko chorym rodzicom. Wraz z Jorge marzy jego najlepszy kumpel - Israel (Raúl Arévalo). Israel, trochę zagubiony i nieokreślony seksualnie, spędza godziny na dachu wieżowca podglądając klientów pobliskiego salonu masażu. Młody i przystojny masażysta zawładnie nie tylko jego myślami.
Antonio (Antonio de la Torre) to romantyczny twardziel. Miłośnik tatuaży (wyłącznie z tygrysami) i ostatnio warsztatów teatralnych. Antonio, w przeciwieństwie do swojego brata Jorge, ma mnóstwo do stracenia, zwłaszcza - czasu. W więzieniu czas płynie dużo wolniej. Głównym (i jedynym!) efektem warsztatów teatralnych jest namiętny romans Antonia z Paulą (Marta Etura), odsiadującą wyrok w żeńskiej części zakładu karnego. Po miesiącu skrytego seksu za kotarami więziennej sali teatralnej Paula oznajmia, że chce mieć dziecko.
Dzięki bratu Jorge poznaje Paulę i nawiązuje z nią niezwykłą relację. Emocje, które ich połączą, obojgu pozwolą odkryć to, co w życiu najważniejsze.
W efekcie wszystko może się zmienić... ale czy musi?

Jorge marzy o lepszym życiu. Broni się przed tym, żeby nie zostać stróżem, tak jak jego ojciec. Wszystko się jednak zmienia, gdy jego ojciec dostaje udaru i zostaje przykuty do wózka. Jorge musi utrzymać siebie i ojca. Przyjmuje posadę stróża. Stara się pogodzić pracę, opiekę nad ojcem i studia, ale jest to trudne. Nienawidzi swojej pracy i uporczywie szuka innej, zgodnej z wykształceniem. Niestety na próżno. Codziennie przechodzi obok sklepu, w którym na wystawie umieszczono "granatowyprawieczarny" garnitur. Dla Jorge staje się on celem, symbolem jego marzeń i oczekiwań.