Gorączka śmierci

W latach osiemdziesiątych był Super dziś pewnie efekty nie robią wrażenia ale film ma swój klimat. Oglądałem go tylko z dwieście razy i jeszcze mi się nie znudził. Klasyk może z górnej półki ale klasyk.

Docenią ten film ludzie o wyjątkowo czarnym poczuciu humoru. Czyli np. mnie :)
Daję zasłużoną 9/10.

Ps. Jeśli ktoś obawia się, że obejrzenie po latach zdeklasuje związane z filmem miłe
wspomnienia to niech przestanie, ściąga i ogląda. Za takie filmy kocha się kino lat 80-tych.

Pastisz, zombie, czarna komedia (zwracam uwagę na nazwisko głównego bohatera), wybuchowa mieszanka wszystkiego to co najlepsze. I nie żadna "gorączka śmierci", tylko w "martwym punkcie" bo taki tytuł nosi film w najlepszym możliwym przekładzie (Tomasza Beksińskiego), czytany przez Janusza Kozioła.

Kino sensacyjne lat 80-tych pełną gębą z elementami horroru i komedii. Trzeba przyznać, że ta mieszanka gatunkowa wypada naprawdę znakomicie. Całość jest świetnie wyważona i film ogląda się bardzo płynnie... i lekko. Nie jest to film, który nas przestraszy, czy przy oglądaniu którego będziemy mieli ciarki na plecach....

takich filmow juz nie robia stare ale nawet po dlugim czasie jare ludzie co wy nie potraficie filmow szukac