Gerhard Richter to nie tylko światowej sławy artysta, lecz również najsławniejszy i najdroższy żyjący niemiecki malarz, którego obrazy przekraczają na aukcjach kwotę 10 milionów euro. "Odrzutowiec" z 1963 roku sprzedany został w 2007 roku na aukcji w Christie's w Nowym Jorku za 11,2 miliony dolarów, a "Świeca", obraz namalowany w 1983 roku, sprzedano w Sotheby's w Londynie za 10,5 milionów euro.

"Czasami moje obrazy po prostu same robią to, co chcą" - przyznaje Richter, dowodząc, że przypadek jest jedną z podstaw jego wyjątkowo ciekawego procesu twórczego. Ten mistrz abstrakcji ceniony za autokrytyczne spojrzenie i filozoficzne podejście do malarstwa od lat stosuje podobną metodę pracy. Jego obrazy to rezultat długiego i żmudnego procesu, podczas którego nie tyle je maluje, co konstruuje, nakładając kolor na płótno warstwa pod warstwie, podobnie jak kładzie się tynk na ścianę. Używa pędzla, ale zazwyczaj pracuje z dużą, drewnianą deską lub gigantyczną gumową wycieraczką, co pozwala pokrywać farbą duże płaszczyzny płótna.

Reżyserka filmu przez miesiąc obserwuje pracę 79-letniego Richtera w jego dwóch studiach w Kolonii. Artysta przygotowuje się bowiem do serii wystaw, które mają się odbyć w Kolonii, Londynie i Nowym Jorku. Richtera widzimy jednak nie tylko w zaciszu jego pracowni, lecz również w kontakcie ze współpracownikami i krytykami, z którymi dyskutuje na temat sztuki i kultury.

Kreatywna wyobraźnia artysty, jego osobowość, a także szczególny typ wrażliwości na kolor i cień to cechy, które wyróżniają Richtera na tle innych współczesnych artystów, jak również sprawiają, że film rejestruje nie tylko wyjątkowy sposób pracy artysty, lecz również niezwykle ciekawy eksperyment twórczy.