Thomas Heise podpatruje w swoim dokumencie działanie małego niemieckiego krematorium w czasie pracowitych dni pomiędzy Wigilią i Nowym Rokiem. Reżyser obserwuje poszczególne etapy procesu kremacji: ciągłe dostawy, powtarzalność ruchów pracowników, remont pieca, które bardzo przypominają proces produkcji w małej fabryce.  Wszystkie czynności podporządkowane są głównym celom: oszczędności i gospodarności.