Role

Jason Robards i Clint Eastwood byli brani pod uwagę do roli Seana Nolana.

Początkowo to Peter Bogdanovich miał być reżyserem filmu, jednak Rod Steiger i James Coburn zażądali, aby nakręcił go Sergio Leone.

Według Sergio Leone, po rezygnacji Petera Bogdanovicha, realizacją filmu miał zająć się Sam Peckinpah. Jednakże kandydatura tego ostatniego została odrzucona z powodów finansowych przez United Artists. Współpracownicy Leone (w szczególności scenarzyści Luciano Vincenzoni i Sergio Donati), znając skłonność reżysera do konfabulacji na temat własnych filmów, zaprzeczyli, by Peckinpah w ogóle rozważał decyzję o nakręceniu filmu.

Sergio Leone zaproponował rolę Juana Mirandy Eliemu Wallachowi, jednak aktor był już zaangażowany w inny projekt. Reżyser nie dawał za wygraną i usilnie prosił, aby Wallach wystąpił w jego filmie. Ostatecznie gwiazda "Dobrego, złego i brzydkiego" zrezygnowała z innych propozycji i przystała na propozycję Leone, lecz wytwórnia zatrudniła już wcześniej do tej roli Roda Steigera. Wallachowi nie zaproponowano żadnej rekompensaty finansowej i cała sprawa skończyła się w sądzie.

Z początku Johna Malloya miał zagrać Jason Robards, a Juana Mirandę - Eli Wallach. Wytwórnia wolała jednak postawić na bardziej znane nazwiska w świecie filmu i w rezultacie zaangażowano Roda Steigera i Jamesa Coburna.

James Coburn z początku wahał się, czy przyjąć rolę w tym filmie. Zmienił zdanie po rozmowie z Henrym Fondą, który grał u Sergio Leone w "Pewnego razu na Dzikim Zachodzie". Podczas ich wspólnego obiadu Fonda nazwał Leone "największym reżyserem, z którym przyszło mu pracować".

Początkowo Sergio Leone, nie będąc zainteresowany projektem, zostawił wolną rękę innemu włoskiemu reżyserowi, Giancarlo Santiemu. Wściekły Rod Steiger niemalże wymógł na Leone, by ten zmienił zdanie.

Początkowo rolę Seana (Johna) Mallory'ego bądź też jego przyjaciela, Nolana, miał otrzymać Malcolm McDowell. Ostatecznie Seana zagrał James Coburn, a Nolana - David Warbeck.

George Lazenby został wybrany do zagrania Johna Mallory'ego i początkowo zgodził się na zagranie tejże postaci. Ostatecznie jednak odrzucił ofertę i angaż otrzymał James Coburn.

Błędy w filmie

W scenie przy moście John, grany przez Jamesa Coburna, korzysta z karabinu maszynowego MG 32/42 używanego przez Wehrmacht w czasie drugiej wojny światowej. Broń tę skonstruowano w 1932 i zmodyfikowano w 1942, zaś akcja filmu rozgrywa się w roku 1913.

Generał Huerta korzysta z pistoletu FN Browning "High Power" 9mm, skonstruowanego w 1925 roku przez Johna M. Browninga, dlatego niemożliwe jest, aby był w użyciu w 1913 r., podczas meksykańskiej rewolucji.

W scenie, w której Juan ogląda ciała swoich  pomordowanych rodaków, widać wyraźnie, że aktor grający jego najmłodszego syna oddycha.

John sięga wspomnieniami do dnia, w którym jego przyjaciel został przyprowadzony przez  kilkuosobowy oddział brytyjskich żołnierzy do baru. W późniejszej retrospekcji główny bohater zabija dwóch Anglików, po czym strzela do tego, który go wydał. Widać wtedy, że w barze nie ma więcej żołnierzy, choć  wcześniej weszło ich kilku.

Gdy Juan w banku uwalnia kolejną grupkę więźniów, w jednym z ujęć w tle widać żołnierza schodzącego po schodach.

W scenie, gdy żołnierze wyprowadzają dezertera z pociągu, mur za jego plecami jest wyraźnie uszkodzony. Tymczasem w ujęciu podczas egzekucji, gdy ów człowiek zostaje postrzelony w plecy, widać, że mur jest nietknięty.

W pewnej scenie widać zwiniętą flagę Irlandzkiej Armii Republikańskiej. Akcja filmu rozgrywa się w roku 1913, natomiast IRA została założona kilka lat później.

W pociągu Juan wyciąga pistolet samopowtarzalny typu Browning (konkretnie model GP35). Owe pistolety weszły do seryjnej produkcji 20 lat po rewolucji w Meksyku (kiedy to rozgrywa się akcja filmu).

Gdy Sean stawia karabin maszynowy na trójnogu, widzimy, że ma do dyspozycji pas z amunicją w liczbie około 50 sztuk. Tymczasem po chwili, bez żadnego przeładowania, wystrzeliwuje dużo więcej naboi.

Tuż przed planowanym napadem na bank Sean wręcz Juanowi 4 laski dynamitu połączone w jedno, ze wspólnym lontem na środku. Kiedy jednak Juan przymierza się do wysadzenia drzwi od skarbca, każda laska dynamitu ma osobny lont.

W jednej ze scen pojawia się nowoczesny pojazd eskorty (świadczy o tym choćby model kół i opon, które pojawiły się o wiele później).

Miejsce kręcenia

Film nakręcono w Almeríí, Grenadzie, Guadiksie, Medinaceli (Hiszpania), Rzymie (Włochy) i Dublinie (Irlandia).

Pozostałe

Kręcenie zdjęć trwało od kwietnia do lipca 1970 roku.