Role

Juliette Lewis sama wykonała piosenki do tego filmu.

Andy Garcia był początkowo brany pod uwagę jako odtwórca głównej roli.

Błędy w filmie

Barman kończy lać dwa podwójne shoty tequili dwa razy.

Nagrany klip Lenny'ego oglądającego się w lustrze pokazuje jego profil, a nie jego na wprost.

Pod koniec filmu, kiedy Steckler ściga Mace przez tłum przez chwilę obraz jest odwrócony jak lustrzane odbicie. Odznaka Stecklera pojawia się po złej stronie jego ciała, a broń jest w drugiej ręce.

Gdy Lornette i Lenny są w jej domu i ona przypiera go do ściany, można usłyszeć jej głos, ale jej usta się nie poruszają.

W scenie przy furgonetce Replay, usta Mace poruszają się, gdy mówi Max.

Kiedy Lenny jest pchnięty nożem w plecy przez Maxa w Bonawenturze, narzędzie to zmienia kilkukrotnie pozycję.

Operator kamery jest widoczny na dole ekranu pod sam koniec filmu.

Gdy Faith zrywa perukę Maxa i potyka się do tyłu, peruka zmienia właściciela między ujęciami.

Zanim Max strzela do Philo, lustro za nim jest popękane, natomiast po postrzale lustro jest nieuszkodzone.

Po walce Lenny'ego i Maxa w pokoju hotelowym, szklane drzwi są potłuczone. W scenie kiedy Lenny oddala się od tego miejsca można zaobserwować starannie zmiecione w jedno miejsce kawałki szkła.

Kabel bezpieczeństwa jest widoczny podczas finałowej sceny upadku Maxa.

Miejsce kręcenia

Zdjęcia do filmu były kręcone w Los Angeles i West Hollywood (Kalifornia, USA).

Pozostałe

Sekwencje POV (point-of-view czyli ujęcie z kamery umieszczonej tak, że pokazuje to, co widziałaby postać) zajeły ponad rok czasu planowania i przygotowań.

Prototyp samochodu Mercedes-Benz S500 z 1997 roku, którym jeździ Lenny Nero, został wypożyczony od producenta.

Klipy pokazywane w filmie zostały nagrane na minidyskach firmy Sony.

Grupa wykonująca piosenkę pod koniec filmu nosi nazwę Testament i pochodzi z San Francisco.

W filmie jest odniesienie do "Łowcy androidów" Ridleya Scotta. Faith rzuca ręcznik na Lenny'ego i mówi: "Wytrzyj mnie". Podobna scena miała miejsce w filmie z 1982, w którym Zhora wypowiedziała tę samą kwestię rzucając ręcznik na Ricka Deckarda.

James Cameron był współmontażystą filmu, szczególnie ostatniej sekwencji, ale nie wymieniono go w czołówce ponieważ nie należał do związku montażystów. Dołączył do niego dopiero przed nakręceniem "Titanica". Pomimo tego, że Cameron często pomaga przy montażu swoich filmów, wymieniono go jako montażystę dopiero przy tym obrazie.

Zespół grający w klubie to: Season to Risk, pochodzący z Kansas City.

James Cameron wpadł na pomysł opowiadania po tym, jak 29 kwietnia 1992 roku ogłoszono werdykt w sprawie Rodney'a Kinga.

Tytuł obrazu pochodzi od albumu "Strange Days" zespołu The Doors. W filmie można usłyszać także cover "Strange Days", tytułowego utworu znajdującego się na płycie.

Angela Bassett została poproszona przez scenarzystę Jaya Cocksa, aby pomogła mu przy tworzeniu jej bohaterki - Mace.

Piosenki, które Juliette Lewis wykonuje w filmie są autorstwa piosenkarki PJ Harvey.

James Cameron nie widział Ralpha Fiennesa w roli Lenny'ego. Wymyślił wszak tę postać jako bardziej przebiegłą i plugawą niż w interpretacji Fiennesa. Natomiast później był zachwycony, iż aktor obdarzył Lenny'ego taką wrażliwością, uczciwością i seksualnością.

Przygotowując się do roli byłego oficera policji, Ralph Fiennes przebywał z wydziałem obyczajówki LAPD oraz detektywami wydziału narkotykowego.

W scenie osobistej rozmowy pomiędzy Mace i Lennym, Angela Bassett wypowiada słowa "...Right Here Right Now". Dokładnie z tego filmu, ten sampel wykorzystał Norman 'Fatboy Slim' Cook w swoim singlu "Right Here Right Now".

Impreza sylwestrowa z końcowych scen odbyła się naprawdę. Rave zorganizował Phillip Blaine, a funkcjonowała pod nazwą 'Millenium'. Oprócz artystów ze ścieżki dźwiękowej filmu, na żywo wystąpili m.in. Aphex Twin, Lady Miss Kier i Doc Martin.

Okres zdjęciowy trwał od 6 czerwca do 14 października 1994 roku.