Przy obsadzaniu roli pana Darcy'ego brano pod uwagę m. in. takich aktorów jak Jude Law i Orlando Bloom, jednak obaj byli w tamtym czasie nieosiągalni.
Reżyser Joe Wright obsadził Donalda Sutherlanda w roli pana Benneta po zobaczeniu go w filmie "Wzgórze nadziei". Przypominał mu on jego ojca.
Romola Garai miała przesłuchanie do roli Elizabeth Bennet.
W scenie, w której Lizzie siedzi z wujostwem w lesie ślady na jej jabłku zmieniają miejsca pomiędzy ujęciami.
Kiedy pan Darcy wyznaje Lizzy swoją miłość grzywki obu postaci zmieniają swoją pozycję, w zależności od ujęcia.
Kiedy siostra pani Bennet przywozi Jane z Londynu do pokoju wpada płacząca Kitty. Siostra pani Bennet mówi" They probably can't afford it", a jej usta ruszają się jeszcze przez chwilę po skończonej kwestii.
Fartuszek pani Bennet znika się i pojawia w czasie sprzątania pokoju przed przybyciem pana Bingleya i pana Darcy'ego do Longbourn.
W scenie, w której Charlotte i Lizzy wpadają na pana Darcy'ego, a ten prosi Lizzy do tańca, kiedy podgłośnić dźwięk można usłyszeć ekipę rozmawiającą w tle o ustawieniu mikrofonu.
Kiedy Bingley i Darcy wracają do Longbourn Darcy ma na sobie kremowo-beżową kamizelkę. Kiedy rozmawia z Bingley'em nad jeziorem ma na sobie szarą kamizelkę, a kiedy wraca z Longbourn ma znów kremowo-beżową.
Podczas sceny obiadowania w Rosings druga świeczka po lewej stronie świecznika jest kolejno zakrzywiona i prosta podczas rozmowy Lizzy i Lady Catherine.
Podczas drugiego tańca, który Jane tańczy z Bingleyem, pomiędzy ujęciami Darcy wielokrotnie zmienia swoją pozycję koło kominka.
Na balu w Netherfield, podczas gdy pan Collins przedstawia się panu Darcy'emu, za nim widoczna jest Mary. Jednak chwilę później słychać ją, gdy śpiewa przy fortepianie.
Kiedy pan Darcy pomaga Elizabeth wsiąść do powozu widać, że Lizzy siada. Jednak chwilę później nadal stoi.
W scenie w galerii rzeźby w Pemberley (w rzeczywistości Chatsworth House) Elizabeth zatrzymuje się przed rzeźbą zawoalowanej westalki dłuta Raffaele Monti. Rzeźba powstała w latach 1846-1847, podczas gdy powieść "Duma i uprzedzenie" została napisana pod koniec XVIII wieku, a wydana w 1813 roku i mniej więcej w tym czasie rozgrywa się jej akcja.
Zdjęcia do filmu kręcono w Edensor, Warminster, Lower Basildon, Stamford, Groombridge, Weekley, Salisbury, Haddon Hall i Hathersage (Anglia, Wielka Brytania).
Pierwszą wersję scenariusza do filmu napisała powieściopisarka Deborah Moggach, ale to Lee Hall nadał mu ostateczny kształt.
Reżyser Joe Wright uznał, że Keira Knightley jest zbyt ładna, aby zagrać Elizabeth Bennet. Wright dał się zmylić wyretuszowanym zdjęciom brytyjskiej aktorki, jednak zmienił zdanie po ich pierwszym spotkaniu. Szybko przekonał się, że Knightley jest w rzeczywistości daleka od ideału piękności i natychmiast zaoferował jej rolę.
Reżyser Joe Wright postanowił, że bohaterowie filmu powinni wyglądać naturalnie, więc aktorzy dostali całkowity zakaz charakteryzacji.
Akcja filmu rozgrywa się w 1797 roku, czyli dokładnie w tym samym czasie, kiedy Jane Austen ukończyła (odrzuconą później przez wydawcę) powieść "Pierwsze wrażenia". Był to wstępny szkic "Dumy i uprzedzenia".
Swój udział w pisaniu scenariusza miała także Emma Thompson, autorka nagrodzonego Oscarem scenariusza do "Rozważnej i romantycznej". Aktorka dokonała przeróbki scenariusza do nowej wersji "Dumy i Uprzedzenia" bez żadnego wynagrodzenia, nie została także wymieniona w czołówce, jako jego autorka. Jednak w napisach końcowych znalazło się miejsce na "specjalne podziękowania" dla Thompson ze strony twórców filmu.
Na początku filmu Elizabeth czyta książkę zatytułowaną "Pierwsze wrażenia". Był to oryginalny tytuł powieści "Duma i uprzedzenie".
Wiejskie tańce angielskie pokazane w filmie to Young Widow, Wakefield Hunt, The Bishop, Dutch Dollars, Tythe Pig, Black Bess, Duke of Gloucester's March i Moniek's Maggot (tylko muzyka).
Aktorzy przed rozpoczęciem zdjęć brali udział w lekcjach etykiety i zajęciach z historykami.
Aby zapewnić autentyczność scen przyjazdu i wyjazdu wojskowych z wioski (zdjęcia kręcono w Stamford, Lincolnshire), producenci zaangażowali członków Towarzystwa Napoleońskiego. Eksperci wyszkolili statystów, jak mają maszerować i nosić mundury.
Scena, w której pan Darcy i pan Bingley ćwiczą próbę oświadczyn o rękę Jane była zaimprowizowana. Początkowo miała być krótsza, ale Simon Woods był tak dobry, że ją przedłużono.
Zakończenie filmu "Duma i uprzedzenie" ma sekretną scenę finałową. Na rynek amerykański została wypuszczona wersja filmu z dodatkową sceną kończącą film. Scena ta przestawia parę głównych bohaterów, świeżo po ślubie, siedzących na tarasie z którego w oddali widać posiadłość Darcy'ch. Zakochani dyskutują o tym jak Pan Darcy ma się zwracać do Elizabeth, obecnie już Pani Darcy.
Zdjęcia do filmu trwały od 19 lipca do 1 października 2004 roku.