Początek był zaskakujący, koniec doprowadzał do łez. Postac Dolores w czasie rozwijania sie akcji filmu zmieniała swój wyraz wielokrotnie. Od psychopatycznej morderczyni porzez poniżaną kure domowa, az do matki do szleństwa kochajacej swe dziecko. Dolores ma w oczach szaleństwo, ale jest to szaleństwo zdrowe. Pochadzące wprost z serca.
Zdjęcia zrobione są w sposób niesamowity, rozbita szyba unosząca ze soba wizerunek kobiety, prawie komiksowe kolory nieba i traw, rzeczywistosc i wyobraznia rozmywajace sie w ponurej scenerii Main. Wszystko to sprawia, ze film nie daje nam spokoju, budzi w nas pierwotne leki. Wzrusza i przeraża. King to znawca psychologii człowieka, a zarazem przerażajacy autor. Poza tym gra aktorek nie wymaga chyba komentaza.