Całośc skupia się na jedynym dniu w roku-Wigili. Jest to dzień w którym ludzie powinni sobie przebaczać, składać życzenia a przede wszystkim być razem. Tak było z naszą główną bohaterką- Ewą. Po prostu chciała być z osobą jej bliską. Jednak mogła rozegrac to w inny sposób. Właśnie to w Kieślowskim lubię. To przykazanie jak i drugie trudno przekazać dosadne na ekran, jednak pomimo tego pan Krzystof wychodzi obronną ręką. Wracając do tematu ludzie bliscy sobie nie zależnie od wszytkiego powinni być razem chociaż ten jeden dzień w roku. To moja interpretacja.

Pozdrawiam

Owszem - masz rację, z tym że Ewa zrobiła to w sposób podstępny, nieszczery... Niemalże wyrwała bliskość Janusza, którą chciał tego wieczoru poświęcić czas swojej rodzinie. To też skłania do refleksji. Kosztem innych chcemy spełniać swoje potrzeby? Co z rodziną Janusza, która czekała na niego całą noc? Ewa jest główną bohaterką ale w tle też są ludzie...i ich potrzeby.

tylko czy Janusz naprawdę chciał spędzić ten wieczór z rodziną?? hm?

Dobre pytanie...Bardzo podobała mi się ostania scena i rola żony w filmie. Tego jak wszystkiego się domyśla ale cierpi z godnością, po cichu...

Dla mnie rola Pakulnis odzwierciedlala z jednej strony pokuse w postaci bylej kochanki, ktora go kusi, a z drugiej strony osoby samotnej, opuszczonej, ktora chciala spedzic Wigilie z osoba, ktorego kocha. To jak z dodatkowym talerzem na stole wigiljnym dla osoby, ktora jest samotna... Olbrychski wychodzi z twarza w obu sytuacjach, gdzie finalowe zakonczenie z zona finalizuje ten dekalog...