Jeśli jesteś broadwayowskim impresario, a twoi klienci to grająca na pianinie papuga, stepujący jednonogi tancerz czy jąkający się brzuchomówca, wiesz, że daleko nie zajdziesz. Oto Danny Rose - powiedzmy sobie szczerze: nieudacznik. Czym wyróżnia się on zatem wśród innych agentów? Otóż Danny dostaje jedną na milion szansę zabłyśnięcia w branży. Wszystko na skutek nagłego sukcesu innego podopiecznego Lou Canovy, wykonawcy starych melodii. Nad wielkim i wyprzedanym koncertem zbierają się jednak czarne chmury. Lou nie zaśpiewa, dopóki na występ, na którym będzie obecna jego żona, Danny nie przyprowadzi drugiej miłości śpiewaka, Tiny (Mia Farrow). Odkrywając, że kochanka Canovy utrzymuje kontakty z mafią, Rose zdaje sobie sprawę, że ten wieczór zapamięta do końca swoich dni. Chcąc zachować pozory i uratować resztę swojej kariery mężczyzna zrobi wszystko, by przedstawienie trwało. W przeciwnym wypadku kurtyna opadnie na coś więcej niż teatralną scenę...

Można łatwo zacytować przysłowie - sięgaj tam, gdzie wzrok nie sięga. Lecz ciężko wykonać je z lekkością, ale tym powiedzeniem zdaje się kierować Danny Rose, chcący kierować wschodzące gwiazdy oraz niezwykłe talenty mimo nieporadnego oraz neurotycznego charakteru. Póki co do tych ostatnich należy ksylofonista i papuga-śpiewaczka, lecz nagle spada z nieba inna świecąca wyjątkowością okazja - obiecujący piosenkarz Lou Canova potrzebujący promotora. Danny dla niego zaczyna zaniedbywać innych nieudolnych podopiecznych, widząc w wtrącaniu Lou na deski sławy szansę dla samego siebie. Ich stosunki zaczynają przybierać prywatny charakter, Lou traktuje Danny'ego jak zaufanego powiernika swoich sekretów. Żonaty muzyk pragnie zobaczyć na istotnym występie swoją kochankę - piękną Tinę. Żąda jej sprowadzenia od Danny'ego, który z kolei obawia się, że bez Tiny wieczór skończy się klapą, a kariera Lou stanie pod wielkim znakiem zapytania. Decyduje się wyruszyć za Tiną, lecz kobieta okazuje się być powiązana z gangsterami.