Zimno, deszczowo i mglisto nad Rawenną. Odpady z miejscowej fabryki zanieczyszczają pobliskie rzeki, olbrzymie statki mijają port lub zawijają do niego, podnosząc flagi kwarantanny. Guilliana (Monica Vitti), gospodyni domowa i żona Ugo (Carlo Chionetti) kierownika zakładu, jest chora psychicznie i ukrywa to przed ukochanym. Kobieta spotyka inżyniera Zellera (Richard Harris), który jest w drodze do Patagonii, gdzie zamierza otworzyć fabrykę. Nawiązuje z nim znajomość i daje się wciągnąć w seksualną grę. Wkrótce zaczyna mieć obawy, że jej syn cierpi na polio, ale krótko potem dowiaduje się, że chłopak symulował. Zrozpaczona udaje się do Zellera przekonana, że nikt jej nie potrzebuje. Mężczyzna wykorzystuje jednak jej cierpienie i Guilliana ponownie staje się samotna.

Deszczowa i zimna Ravenna. Giuliana (Monica Vitti) jest zmęczoną życiem gospodynią domową i żoną Ugo (Carlo Chionetti), kierownika miejscowej fabryki. Pewnego dnia kobieta spotyka na swojej drodze przystojnego inżyniera Corrado Zellera (Richard Harris), z którym wdaje się w romans. Przekonana, że ani syn, ani mąż już jej nie potrzebują, zdesperowana i spragniona miłości, bardzo angażuje się w nowy związek. Zeller jednak wykorzystuje ją i porzuca.