Film opowiada historię Dżokera (Bogusław Linda), który postanowił wprowadzić w życie pozornie prosty plan – namierzyć i porwać Czarneckiego (Mirosław Warchoł), biznesmena, który dwa lata wcześniej wyrzucił go z pracy. Z natury mściwy Dżoker przez cały ten czas zbierał informacje o Czarneckim. Aż wreszcie znalazł to, czego szukał – Czarnecki ma dług u Klamy (Zbigniew Zamachowski), a Klama to gangster, z którym nie ma żartów. Czarnecki wie to doskonale, dlatego „zapadł się pod ziemię”. Dżoker z kolei wie, jak do niego dotrzeć – wystarczy śledzić jego żonę (Agnieszka Maciąg). Potem trzeba go tylko porwać, postraszyć, że jest się od Klamy, zgarnąć forsę i zniknąć. Jest tylko jeden problem – Dżoker nie może tego zrobić sam, bo Czarnecki go zna. Zrobić to mogą za to – Fifi (Krzysztof Skarbiński), Bonus (Bartosz Obuchowicz) i Kozioł (Michał Nowaczyk), znajomi Dżokera, którzy większość czasu spędzają na obijaniu się, rozmawianiu o głupotach, ewentualnie na siedzeniu w kinie. A że ich ulubione filmy to filmy gangsterskie – z chęcią podejmują się wykonania zadania. Pytanie tylko, czy dobre chęci wystarczą...

PIERWSZY DZIEŃ ZDJĘCIOWY Pierwszy klaps na planie filmu „Czas Surferów” padł 19 września 2004 na dachu jednego z hipermarketów w Poznaniu. Radość ekipy z rozpoczętych zdjęć spotęgował także fakt, iż w realizacji początkowych scen tego dnia brał udział laureat nagrody za najlepszą rolę męską na FPFF w Gdyni, Marian Dziędziel. Odebrał on swoją nagrodę nie dalej niż wieczór wcześniej. Partnerką tego wybitnego krakowskiego aktora była najsłynniejsza polska top – modelka, Agnieszka Maciąg. Trudne do nakręcenia sceny, w tym scena porwania, wypadły nadzwyczaj dobrze, również dzięki wrodzonemu talentowi i entuzjazmowi młodych, niezawodowych aktorów: Krzysztofa Skarbińskiego i Michała Nowaczyka. Zostali oni wyłonieni z kilku castingów przeprowadzonych w różnych miastach Polski, spośród blisko dwóch tysięcy kandydatów. NIETYPOWE SPOTKANIE Podczas realizacji filmu doszło do nietypowego spotkania dwóch cenionych aktorów, którzy wcześniej współpracowali ze sobą przy reżyserskim projekcie jednego z nich. Chodzi oczywiście o Bogusława Lindę, który główną rolę w ostatnim reżyserowanym przez siebie filmie powierzył właśnie Marianowi Dziędzielowi. Podczas zdjęć obu panom dopisywał dobry humor, pomimo faktu, iż grali antagonistów. SKĄD WZIĘLI SIĘ SURFERZY Reżyser filmu, Jacek Gąsiorowski wraz z producentem, Robertem Sojką, przygotowywali się do realizacji blisko trzy lata. W największych miastach Polski przeprowadzili castingi na odtwórców głównych ról młodych bohaterów: BONUSA, FIFIEGO i KOZŁA. Spośród doświadczonych aktorów wybrano Bartosza Obuchowicza /BONUS/. Odtwórców pozostałych dwóch ról wyłoniono spośród ponad dwóch tysięcy kandydatów. Konieczność taką narzucił niespotykany język dialogów filmu autorstwa Tomasza Wieleby, również debiutanta na polu scenariuszy filmów fabularnych. O PSIE, KTÓRY NIC NIE ZJADŁ Zgodnie z wymogami scenariusza, w dwóch scenach ma miejsce tragi – komiczna scena zjedzenia palców głównych bohaterów przez psa. Niestety w trakcie kręcenia okazało się, że starannie scastingowane zwierzę jest najedzone i nie w smak mu pożeranie specjalnie przygotowanych rekwizytów. W podpoznańskiej wsi na ratunek filmowcom przyszedł oswojony kot. Wykazał on nie tylko zainteresowanie sztucznymi palcami, ale również okazał się prawdziwym „zwierzęciem filmowym”, zdolnym powtórzyć powierzone mu „zadanie aktorskie” wiele razy. OSTATNI DZIEŃ ZDJĘCIOWY Okres produkcyjny filmu trwał od 19.09.2004 do 25.10.2004, a zamknął się w 30 dniach zdjęciowych. Na ostatnie trzy dni ekipa przeniosła się do Zalesia Górnego pod \warszawą, gdzie kręcono sceny w luksusowej willi groźnego gangstera, Klamy. W postać tę wcielił się znany z udziału w debiucie reżyserskim Jacka Gąsiorowskiego „Tak, Tak”, Zbigniew Zamachowski. Niezwykle efektowna scena spotkania głównych bohaterów z Klamą i jego żołnierzami, wypadła znakomicie. Należy wspomnieć, iż właśnie ten obiekt stanowił tło dla kolejnego punktu zwrotnego filmu. Po ostatnim dniu zdjęciowym szczęśliwa z wykonanej pracy ekipa, pomimo zmęczenia odśpiewała gromkie sto lat na cześć reżysera filmu.

Bogusław Linda, Dżoker: Wybitny aktor filmowy i telewizyjny. Urodzony w Toruniu w 1952 roku. Absolwent wydziału aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie z 1975 roku. Po złożeniu dyplomu członek zespołów teatralnych Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, Teatru Polskiego we Wrocławiu oraz stołecznych: Współczesnego i Studio. Czołowy aktor nurtu kina moralnego niepokoju, w ramach którego zagrał między innymi w: „Gorączce” Agnieszki Holland, „Człowieku z żelaza” Andrzeja Wajdy, „Dreszczach” Wojciecha Marczewskiego, „Przypadek” Krzysztofa Kieślowskiego. Zagrał w ponad 70 filmach współpracując z tak znamienitymi reżyserami, jak Stanisław Różewicz, Feliks Falk, Krzysztof Zanussi, Filip Bajon, Jacek Bromski, Jan Jakub Kolski, Andrzej Żuławski. Dwukrotnie do tej pory stawał po drugiej stronie kamery reżyserując filmy „Seszele” /debiut/ i „Sezon na leszcza”. Na początku lat 90 ubiegłego stulecia rozpoczęła się jego współpraca z Władysławem Pasikowskim. Zaowocowała ona wkrótce nowym emploi aktora i uczyniła z niego ikonę pokolenia Polski postsocjalistycznej. Pośród siedmiu wspólnych filmów znajdują się min. „Kroll”, „Psy”, „Psy 2. Ostatnia krew”, „Słodko Gorzki”, „Demony Wojny wg Goi”, „Operacja Samum”, „Reich”. Laureat wielu prestiżowych nagród w kraju i zagranicą. 1981 nagroda za najlepszą pierwszoplanową rolę męską, GORĄCZKA na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni 1987 nagroda za najlepszą pierwszoplanową rolę męską, MAGNAT i PRZYPADEK na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni 1988 nagroda za najlepszą pierwszoplanową rolę męską, KOBIETA SAMOTNA na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni 1988 Nagroda przewodniczącego Komitetu Kinematografii za rolę w filmie ZABIJ MNIE, GLINO 1991 Nagroda na Festiwalu Młodości w Kijowie za IN FLAGRANTI 1991 Nagroda Jury na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za role w filmach IN FLAGRANTI, KROLL, KANALIA 1992 nagroda za najlepszą pierwszoplanową rolę męską na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, PSY 1994 nagroda aktorska na Festiwalu Kina Akcji i Przygody w Valenciennes, PSY 1995 nagroda za najlepszą pierwszoplanową rolę męską na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych, TATO Wybrana filmografia: 1973 Czarne chmury 1976 Dagny 1977 Pasja 1977 Wodzirej 1979 Janek 1979 Wściekły 1980 Gorączka 1980 Punkt widzenia 1981 Człowiek z żelaza 1981 Dreszcze 1981 Kobieta samotna 1981 Przypadek 1981 Wierne blizny 1981 Wolny strzelec 1982 Danton 1982 Elveszett illuziok 1982 Matka Królów 1983Eszimo asszony fazik 1983 Synteza 1984Ceremonia pogrzebowa 1985 Rośliny trujące 1985 Tanie pieniądze 1986 Biała wizytówka 1986 Inna wyspa 1986 Magnat 1986 Maskarada 1986 W zawieszeniu 1987 Kocham kino 1987 Zabij mnie, glino 1988 Crimen 1988 Dekalog 7 1989 Ostatni dzwonek 1989 Porno 1989 Sztuka kochania 1990 Kanalia 1990 Seszele 1991 In flagranti 1991 Kroll 1992Pamiętnik znaleziony w garbie 1992 Psy 1992 Sauna 1992 Wszystko, co najważniejsze ... 1993 Jańcio Wodnik 1993 Obcy musi fruwać 1993 Pora na czarownice 1994 Miasto prywatne 1994 Psy 2. Ostatnia krew 1995 Prowokator 1995 Tato 1996 Sodko gorzki 1996 Szamanka 1997 Pułapka 1997 Sara 1997Szczęśliwego Nowego Jorku 1998 Billboard 1998 Demony wojny wg. Goi 1998 Zabić Sekala 1998 Złoto dezerterów 1999 Operacja Samum 1999 Pan Tadeusz 2000 Sezon na leszcza 2001 Quo Vadis 2001 Reich 2001 Stacja 2002 Haker 2003 Tak czy nie 2004 Czas Surferów Marian Dziędziel, Porwany: Wybitny aktor filmowy i telewizyjny. Urodzony w 1947 roku w Golkowicach na Śląsku. Jeden z najwybitniejszych polskich aktorów teatru i filmu. W roku 1969 został absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, gdzie został przyjęty po zaprezentowaniu brawurowej interpretacji „Stepów Akermańskich” Mickiewicza wykonanej gwarą śląską. Po złożeniu dyplomu związał się z Teatrem Słowackiego, w którym gra do dziś. Debiut na srebrnym ekranie to udział w legendarnym serialu „Stawka większa niż życie” w 1968 roku. Współpracował zarówno z największymi polskimi reżyserami, min. Kazimierzem Kutzem, Krzysztofem Zanussim, Romanem Polańskim; jak i reżyserami młodszych pokoleń: Wojciechem Wójcikiem, Krzysztofem Krauze, Maciejem Dejczerem, Maciejem Ślesickim. W 1986 roku wziął udział w filmie legendarnego reżysera, Siergieja Bodnarczuka, będącego adaptacją poematu „Boris Godunow”. W 2000 roku zagrał główną rolę w debiucie reżyserskim Bogusława Lindy, który jest jego partnerem przy filmie „Czas Surferów”. Jest laureatem nagrody za najlepszą rolę pierwszoplanową na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych Gdynia 2004. Wybrana filmografia: 1968 Stawka większa niż życie 1969 Sól ziemi czarnej 1971 Perła w koronie 1978 Biały mazur 1979 Cham 1980 Grzeszny żywot Franciszka Buły 1980 Party przy świecach 1981 Białe tango 1982 Blisko, coraz bliżej 1982 Odwet 1983 Mgła 1984 Sprawa się rypła 1985 Ognisty anioł 1986 Boris Godunow /1986/ 1987 Ucieczka z miejsc ukochanych 1988 Gwiazda piołunu 1988 Kolory kochania 1988 Pogranicze w ogniu 1988 Rodzina Kanderów 1989 Modrzejewska 1990 Mów mi Rockefeller 1990 W piątą stronę świata 1990 Życie za Życie. Maksymilian Kolbe 1991 Pogranicze w ogniu 1991 Les Enfants de La Guerre 1994 Śmierć jak kromka chleba 1996 Dom 1996 Gry uliczne 1997 Sława i chwała 1998 Małżowina 2000 Sezon na leszcza 2000 Wielkie rzeczy 2001 Klinka pod Wyrwigroszem 2001 Samo niebo 2002 Pianista 2003 Glina 2003 Show 2003 Mój Nikifor 2003 Wesele 2004 Oficer 2004 Czas Surferów Bartosz Obuchowicz, Bonus Urodzony 03.03.1982 r. w Warszawie. Jeden z najzdolniejszych aktorów młodego pokolenia. Przygodę z filmem zaczął jako 13 –latek udziałem w „Cwale” w reżyserii Krzysztofa Zanussiego w 1993. Współpracował z najlepszymi polskimi reżyserami, min. Krzysztofem Krauze, Kazimierzem Kutzem, Jerzym Hoffmanem, Andrzejem Wajdą i Janem Łomnickim. Brał udział w realizacji wielu teatrów telewizji – „Drugie zabicie psa” według Marka Hłaski w reżyserii Filipa Zylbera, „Piękno” w reżyserii Izabelli Cywińskiej i „Nóż w głowie Dino Baggio” Marka Piwowskiego oraz „10 pięter” Witolda Adamka. Obecnie Bartosz jest zaangażowany w produkcję serialu tv „Na dobre i na złe”. W 2000 roku wziął udział w nietypowym przedsięwzięciu K. Krauzego – mini serialu tv „Wielkie rzeczy”. Obuchowicz jest laureatem nagród na festiwalach filmowych, min: 1996 – „Cwał” Gdynia nagroda na FPFF za rolę dziecięcą, 2001 – „Stacja” Gdynia nagroda na FPFF za drugoplanową rolę męską. Wybrana filmografia: 1995 – Cwał 1996 – Bar „Atlantic” 1996 – Gry uliczne 1996 – Tajemnice Sagali 1996 – The Orge 1997 – 13 posterunek 1997 – Dom, serial tv 1997 – Sława i chwała, serial tv 1998 – Klasa na obcasach, serial tv 1999 – Ogniem i mieczem 2000 – Miodowe lata 2000 – Wielkie rzeczy 2000 – Wyrok na Franciszka Kłosa 2001 –Stacja 2002 – Haker 2003 – Kasia i Tomek 2004 – Czas Surferów Zbigniew Zamachowski, Klama Urodzony 17.07.1961 w Brzezinach. Debiutował w kultowym filmie Krzysztofa Rogulskiego „Wielka majówka”, a w teatrze w 1983 roku. Absolwent szkoły muzycznej w klasie fortepianu, co zaowocowało jego zaangażowaniem w komponowanie muzyki do filmów krótkometrażowych i etiud studenckich. Jest jednym z najpopularniejszych i najbardziej znanych polskich aktorów za granicą. Ukochany aktor wybitnego śląskiego reżysera, Kazimierza Kutza, zagrał w: „Zawróconym”, „Strasznym śnie Dzidziusia Górkiewicza”, „Pułkowniku Kwiatkowskim” oraz „Sławie i chwale” na podstawie prozy Jarosława Iwaszkiewicza. Na przełomie lat 80/ 90 tworzy wybitne kreacje aktorskie w filmach Krzysztofa Kieślowskiego „Dekalog X” i trylogii Trzy Kolory, w tym grając główną rolę w „Trzy kolory. Biały” nagrodzonym Srebrnym Niedźwiedziem na festiwalu w Berlinie. Jest wybitnym interpretatorem piosenki aktorskiej – wykonuje kompozycje autorstwa m.in. Agnieszki Osieckiej, Grzegorza Turnaua i Jeremiego Przybory. Laureat nagrody im. Prof. Aleksandra Bardiniego na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu w 1997. Bohater popularnego programu Magdy Umer „Big Zbig Show”. W latach 1985 – 1997 członek zespołu Teatru Studio w Warszawie, od. 1997 Teatru Narodowego. Jego teatralny debiut reżyserski to „Żaby” we współpracy z Wojciechem Malajkatem. Wybrana filmografia 1981 – Wielka Majówka 1982 – Popielec 1984 – Rycerze i rabusie 1986 – Boczny tor 1986 – Kronika wypadków 1986 – Pierścień i róża 1986 – Prywatne śledztwo 1986 – Zmiennicy Serial Tv 1987 – Ludożerca 1987 – Zabij mnie, glino Serial Tv 1988 – Dekalog 1988- Dotknięci 1988 – Mistrz i Małgorzata Serial Tv 1988 – Niezwykła podróż Baltazara Kobera 1988 – Les Possedes 1989 – Bal na dworcu w Koluszkach 1989 – Sztuka kochania 1990 – Kanalia 1990 – Korczak 1990 – Seszele 1990 – Ucieczka z kina „Wolność” 1991 – 30 Door Key 1991 – Tak, Tak – reż. Jacek Gąsiorowski 1992 – Sauna 1993 – Straszny sen Dzidziusia Górkiewicza 1993 – Trzy kolory. Biały. Niebieski. Czerwony 1994 – Zawrócony 1995 – Pestka 1995 – Pułkownik Kwiatkowski 1996 – Odwiedź mnie we śnie 1997 – Darmozjad polski 1997 – Sława i chwała 1997 – Słoneczny zegar 1997 – Szczęśliwego Nowego Jorku 1997 – Kochaj i rób, co chcesz 1997 – Pułapka 1998 – 13 Posterunek 1998 – „23” 1998 – Demony wojny według Goi 1998 – Sto minut wakacji 1999 – Ogniem i mieczem 1999 – Pierwszy milion 2000 – Cześć, Tereska 2000 – Proof Of Life 2000 – Prymas. Trzy lata z tysiąca 2000 – Weiser 2001 – Stacja 2001 – Wiedźmin 2002 – Pianista 2003 – Ciało 2003 – Defekt 2003 – Zmruż oczy 2003 – Zróbmy sobie wnuka 2003 – Żurek 2004 – Skazany na bluesa 2004 – Wróżby Kumaka 2004- Czas Surferów Agnieszka Maciąg Karierę w show–biznesie rozpoczynała jako modelka, by w niedługim czasie stanąć na wybiegu u boku takich sław jak Naomi Cambpell, Linda Evangelista i Claudia Shiffer. Pracowała we wszystkich stolicach mody począwszy od Nowego Jorku poprzez Mediolan i Paryż. Brała udział w wielu kampaniach reklamowych i pokazach mody min. Karla Lagerfelda, Nino Cerutti, Luisa Feraud, Laury Biagotti czy Escady. W Polsce wielką popularność przyniósł jej udział w teledyskach zespołu De Mono. W 1996 roku nagrała debiutancki album „Marakesz 5:30”, singiel promujący wydawnictwo przez długi czas utrzymywał się na listach przebojów rozgłośni radiowych i stacji telewizyjnych. Od 1996 do 1998 r. była gospodarzem popularnego programu rozrywkowego „Siedem pokus” w Telewizji RTL 7. Prowadziła wiele wydarzeń artystycznych i promocyjnych. Rola w filmie „Czas surferów” to jej debiut ekranowy. Michał Nowaczyk, Kozioł Urodził się w Poznaniu. Rola w „Czasie Surferów” to jego pierwsze dokonanie aktorskie, która otworzyła mu drogę do kolejnych propozycji. Możemy go także oglądać w serialu „Na Wspólnej” w telewizji TVN. Krzysztof Skarbiński, Fifi Urodził się w Poznaniu 22 czerwca 1975 roku. Ukończył Zespól Szkół Rolniczych w Rogoźnie. Obecnie pracuje w salonie samochodowym w Poznaniu.

Jacek Gąsiorowski –reżyseria Dorobek twórczy: KINO i TELEWIZJA 2002/2003 Producent nadzorujący z ramienia Fremantle Polska serialu "NA WSPÓLNEJ" dla TVN 2001 "POWRÓT" - krótki film fabularny dla TVP (26 min) 1999 „LES SEPT VIES DU DOCTEUR LAUX" - fabularny film telewizyjny dla M6 - szóstego kanału tv francuskiej (90 min) 1998 "PIES OGRODNIKA" Lope de Vegi. Teatr TV Warszawa 1997 "ILEX BELLER - PAMIĘĆ EMIGRANTA" - film dokumentalny dla Videotheque de Paris. (44 min) "MIASTECZKO" - film dokumentalny dla II Programu TVP.(45 min) 1996 "SKLEP Z ZABAWKAMI" Alexandru Popescu (Teatr TV dla dzieci), Ośrodek TV w Krakowie 1995/6 "W SPRAWIE OGŁOSZENIA" Pierre Gripariego (Teatru TV dla dzieci), Ośrodek TV w Krakowie. 1994 "RODZEŃSTWO" Thomasa Bernhardta dla Teatru TV Kraków. 1992 "EVASION" Film TV dla szóstego kanału (M6) telewizji francuskiej. (Scenariusz i reżyseria) "PRAWDZIWY ZACHÓD" Sama Sheparda, dla Teatru TV Warszawa. 1991 "TAK TAK" film długometrażowy (scenariusz i reżyseria) prod: LA SEPT/FLACH FILM (Fr) /TVP/"PERSPEKTYWA"(Pol) "WYSPA" F.Boyer dla Teatru TV w Krakowie. 1990 "PRZEPROWADZKA" D.Williamsona, dla Teatru TV w Krakowie. 1989 "OH MON DIEU!" krótki film fabularny (24‘) 1988 "EMMANUEL PINDA, CHAMPION DU KARATE" - filmdokumentalny dla Canal + (Fr). 1987 "OBSERWATORIUM" - film dokumentalny dla Videoteki miasta Paryża (26‘) 1986 "PERIPH" - film dokumentalny dla Videoteki miasta Paryża (26‘) 1984/85 "VISAGE DE CHIEN" - film długometrażowy (Fr). NAGRODA "PERSPEKTYW KINA FRANCUSKIEGO" na festiwalu w Cannes 1985. NAGRODA PUBLICZNOŚCI na festiwalu "Kino i muzyka" w Aix en Provence. Udział w Festiwalu w Montrealu. 1982 Współpraca scenariuszowa i asystentura u A.WAJDY przy"DANTONIE". 1981 "FAŁSZYWA MONETA" M.GORKIEGO dla Teatru TV. 1980 "NA POMOC" - film krótkometrażowy. 1979 "OSTATNIA TAŚMA KRAPPA" S.BECKETTA, dla Teatru TV. TEATR 1999 "MIŁOŚĆ TO TAKIE PROSTE" LARSA NORENA w Teatrze na Woli w Warszawie. 1995 "SAMOOBSŁUGA" H. PINTERA w Teatrze Starym w Krakowie. 1989 "EMIGRANCI" S. MROŻKA w Teatrze "de la Veillee" w Montrealu. "SPACER W LESIE" L. BLESSINGA, w Teatrze Powszechnym w Warszawie. 1983 "FRAGMENTY TEATRALNE I i II" S. BECKETTA w Teatrze Lucernaire w Paryżu. 1980 "OSTATNIA TAŚMA KRAPPA” S. BECKETTA, w Teatrze Nowym w Poznaniu. STUDIA 1978/81 Wydział Radia i TV Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. 1971/75 Magisterium na Wydziale Filozofii i na Wydziale Literatury Polskiej Uniwersytetu Paris IV - Sorbonne. 1967/71 Studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. INNE 1988/90 Wykładowca na Wydziale Montażu w Szkole Filmu i TV CERIS w Chantilly. 1982 Współscenarzysta filmu "DANTON" w reż. A. Wajdy 1981 Członek Zespołu "X" A. WAJDY. 1980 Druga nagroda (pierwszej nie przyznano) w konkursie na scenariusz dla Teatru TVP za tekst pt. "Wessendorf GMBH" (Druk w "DIALOGU"). 1978 Trzecia nagroda (pierwszej nie przyznano) w konkursie na scenariusz dla teatru Sensacji TVP. 1975 -78 Liczne scenariusze i adaptacje dla Teatru TVP Robert Sojka, Producent z ramienia Farat Film Urodzony w Warszawie w 1958 roku. Po złożeniu egzaminu dojrzałości rozpoczął współpracę z Telewizją Polską na stanowisku asystenta kamery. Zaangażowanie i profesjonalizm pozwoliły mu w krótkim czasie przejść wszystkie szczeble zawodowe i zostać samodzielnym realizatorem wizji programów i transmisji. W międzyczasie ukończył Wydział Operatorski Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. W latach 80. został współpracownikiem CBS News i ZDF. Na przełomie 1984/ 85 zostaje stałym współpracownikiem tworzącego się wtedy Studia ITI. W latach 1990 – 1992 współtworzy telewizję ELGAZ w Gdyni. W 1995 roku był głównym realizatorem Międzynarodowego Festiwalu Piosenki Sopot `95. W latach `90 współpracował w adaptowaniu pierwszych programów opartych na licencjach, min. ”Koło Fortuny”, „Dziewięciu Wspaniałych” i „Piramida”. Od 1996 współwłaściciel firmy Farat Film. Film „Czas surferów” jest jego pierwszym filmem fabularnym. JAROSŁAW SZODA, zdjęcia Dorobek twórczy Urodzony w Warszawie, jeden z czołowych operatorów filmowych w Polsce dzieli swą pasję pomiędzy plan filmowy i reklamowy, jest także uznanym twórcą teledysków takich gwiazd estrady, jak: Kayah, Kasia Kowalska, Cesaria Evoria i Goran Bregovic. Absolwent wydziału operatorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej oraz stypendysta i stażysta min. National Film & Television School w Londynie, Panavision Europe, Technovision, Pinewood Studios, New York University, Arriflex USA, Panavision. Autor zdjęć do filmów: „Gwiazda Piołun” (1988), „Tramwajada” (1989), debiutów reżyserskich: Bogusława Lindy – „Seszele” (1990), Łukasza Wylężałka – „ Śmierć dziecioroba”. Jarosław Szoda w 1992 został laureatem nagrody za najlepsze zdjęcia do filmu Roberta Glińskiego pt. „Wszystko, co najważniejsze” na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Współpracę z tym reżyserem kontynuował przy filmie „Matka swojej matki” w 1996. We współpracy z Filipem Zylberem w 1996 roku zrealizował film „Egzekutor”, który przyniósł mu nominację do Polskiej Nagrody Filmowej Orła za najlepsze zdjęcia. Niedawno na małym ekranie mogliśmy oglądać serial „Glina” w reżyserii Władysława Pasikowskiego, w którym Jarosław Szoda jest autorem zdjęć. Ponadto wyróżniony: 1989 - Nagroda (Nagroda Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego) 1999 - Nagroda ("Brązowy Yach" (III nagroda) dla najlepszego wideoklipu na 8 Festiwalu Polskich WideoKlipów "Yach Film '99" za teledysk "Prawy do lewego" Kayah i Gorana Bregovica (3.10)) 2000 - Nagroda ("Fryderyk '99" dla najlepszego wideoklipu za teledysk "Prawy do lewego" Kayah i Gorana Bregovica) 2001 - Nagroda (nagroda w kategorii: Reżyseria na X Festiwalu Polskich Wideoklipów "Yach Film" za teledysk "Embracacao" Kayah i Cesarii Evorii) 2003 - Nagroda (Grand Prix na XII Festiwalu Polskich Wideoklipów "Yach Film" za teledysk "Testosteron" Kayah) Doniu czyli Dominik Grabowski - muzyka Producent hiphopowy, raper - związany z grupą Ascetoholix (razem z Liberem i Krisem) od 98', Współpracował z takimi artystami jak: Owal, Hans/52 Dębiec, Mezo, Zipera, Fu, Trzeci Wymiar, GiM, Liber, Peja, Dj Story, Dj Decks, Deep, Duże Pe, ale też z artystami z poza nurtu np: Kombi. Współtworzył takie płyty jak: Mezo „Mezokracja”, Fu „Wrodzony Instynkt”, 18L „Wideoteka”, 52 Dębiec „ Poznań VI”, Dj Decks „Mixtape nr 3”, Ascetoholix "A" i „Apogeum”, Liber „Bógmacher” czy Owal / Emcedwa „Wirus”, oraz wspomagał nielegalne produkcje poznańskich składów takich jak W.B.U, czy Green Team. W 2004 roku nakładem Umc Rec. i Sony Bmg ukazał się jego album "Monologimuzyka" który promują takie single jak "Przestrzeń, "Uciekaj" feat. 52 Dębiec czy "Halo, kochanie". W 2005r. otrzymał nagrodę w kategorii "Artysta roku" na "Eska Music Awards 2005" w Łodzi. Jest też laureatem "Superjedynki" - nagrody słuchaczy przyznawanej na corocznym festiwalu w Opolu.