W scenie na drodze, Adrien Dufourquet ratuje prof. Catalana w swoim Aero Willys z 1962 roku. Lecz gdy samochód spada w przepaść jest to już FNM model JK a nie Willys.
Kiedy dziewczyna Adriena Dufourqueta zostaje porwana w slumsach niedaleko jeziora Paranoá (w Brazylii), drzwi taksówki pozostają otwarte i widać kilka osób nad brzegiem jeziora. Kiedy Dufourquet dociera na miejsce rowerem, drzwi taksówki są zamknięte, a nad brzegiem jeziora nikogo nie ma.
Kiedy kolekcjoner zostaje zamordowany w swojej piwnicy, widać rękę członka ekipy filmowej pchającą psa.
Kiedy Dufourquet i Agnes przyjeżdżają do Brazylii i zatrzymują się na posterunku policji w Petropolis, policjant mówi po portugalsku, że stolica jest 50 km dalej, ale w rzeczywistości Petropolis i Brasilia są oddalone od siebie o ponad 1000 km.
Budynek, na dachu którego lądują helikopterem Agnes, Catalan i Dufourquet, nie znajduje się w Brasilii, jak to ma miejsce w filmie, lecz w Rio de Janeiro i jest to budynek Muzeum Sztuki Nowoczesnej.
W hotelu na Copacabanie Dufourquet szuka w książce telefonicznej pod literą "D" nazwiska "De Castro, Mario", jak w języku angielskim. Natomiast po portugalsku nazwisko to powinno figurować pod literą "C" jako "Castro, Mario de", ponieważ przyimki przy nazwiskach, takie jak: "De, Da, Dos", umieszcza się na końcu i są pisane małą literą.
Ostatnia scena. Odjazd z dworca Paris Lyon (widoczna wieża zegarowa), co ma sens, wszak pociągi do Dijon odjeżdżają właśnie z tego dworca. Jednak dalsze ujęcie, moment wsiadania i starszego pana idącego na peronie z którego odjeżdża pociąg, skręcone było już na dworcu Paris Est. Zupełnie inne miejsce, inny kierunek.
Film nakręcono w Brasilii, Petropolis, Rio de Janeiro (Brazylia) oraz w Paryżu (Francja).