Jest 1992 rok. Na Litwie ustrój zmienia się z komunistycznego na kapitalistyczny. Zarządzane przez Irenę małe, znacjonalizowane gospodarstwo z hodowlą świń znalazło się w poważnych tarapatach. Farmie grozi zamknięcie, ale na horyzoncie pojawia się przystojny Amerykanin, Bernardas. Twierdzi on, że kiedyś należała do jego rodziców, którzy zostali zmuszeniu do jej opuszczania w czasie II wojny światowej. Bernardas wykupuje gospodarstwo i obiecuje nowy początek. Zapewnia też Irenę, że nie straci pracy. Amerykanin dotrzymuje słowa, a jego inwestycja kończy się pomyślnie, co przekłada się także na rozwój całej wsi. Popularność nowego inwestora sprawia, że mieszkańcy nie chcą już słuchać swojego poprzedniego zarządcy. Irena jest podejrzliwa wobec prawdziwych zamiarów Bernardasa i zaczyna go szpiegować. Przyłapuje go na nerwowym przekopywaniu fundamentów gospodarstwa. Mężczyzna, zapytany o powód swojego działania, zdradza jej rodzinną tajemnicę: przed wypędzeniem jego rodzice zakopali tu skarb. Ulegając czarowi Bernardasa, Irena decyduje się pomóc mu w rozbiórce gospodarstwa i poszukiwaniach ukrytego majątku. Jednak to, co odkrywają, okazuje się nie być złotem, a jedynie zbiorem bibelotów, fotografii i wspomnień. Wraz ze zniszczeniem gospodarstwa giną także marzenia Bernardasa o fortunie, ale w życiu Ireny los szykuje nowy zwrot.