Nie powiesz nikomu?

Słabizna, na szczęście w miarę łatwostrawna. Emocji jakichkolwiek brak.
Alexandra Daddario grająca zakompleksioną szarą myszkę? Mało wiarygodnie to wyszło.

W okresie świątecznym oglądam mnóstwo filmów spod znaku komedii romantycznych i nawet najbardziej kiczowate mają swój klimat i urok. Ten film jest tak zły że aż nie wiem jak go określić. Głowna bohaterka jest tak drętwa, sztywna i sztuczna że oglądanie tego filmu aż boli. Usilne próby upodobnienia się do Bridget Jones...

Mogłabym dać temu filmowi mocne 6/10 jako przyjemny, lekki i zabawny film, ale niestety aktorstwo jest tutaj na żenująco niskim poziomie. Jak jakiś szkolny teatrzyk, przykro się to oglądało.

Oczywiście ani pierwowzór ani ekranizacja nie są sztuką wysokich lotów. Mają dostarczać rozrywki i opowiedzieć historię wszystkim dobrze znaną. Jednak okazuje się, że książka choć powiela schematy jest wystarczająco zabawna żeby uznać, że koniec końców nie była stratą czasu. Niestety nie można tego powiedzieć o filmie....

ale to już kolejny film z nią, który oglądam i stwierdzam, że kolejny głupi film. Ona gra w jakichś dziwnych komediach romantycznych, z dziwnymi ludźmi i o dziwnych ludziach (umówmy się - ani jej koleżanki, ani były chłopak, ani „kumpel” od kawy normalni nie byli…). Może lubi takie scenariusze - nie wiem, nie jestem...