Ekranizacja powieści Güntera Grassa jest kroniką życia małego Oskara a także protestem jednostki wobec koszmaru II Wojny Światowej.
Oskar w dniu swoich trzecich urodzin podejmuje w pełni świadomą decyzję, że z dorastaniem koniec. Realizację tego dziwnego przedsięwzięcia ułatwia mu wypadek - spada ze schodów w piwnicy i przez resztę życia rzeczywiście już nie rośnie. Mamy więc do czynienia z malcem o nadąsanej twarzy i małych oczkach, który nigdzie się nie rusza bez swojego blaszanego bębenka i tłucze weń z niezrozumiałym zapamiętaniem. Umie także krzyczeć tak głośno, że wokół pękają szyby...