Póki co wymyśliłeś, że jest gorszy o 4 gwiazdki od "tańczącego z avatarami" ;)

Póki co tego filmu nie widziałeś ;) To jak będzie odpowie ktoś..

ale widziałem tańczącego z avatarami ;p nic nie może być gorsze ;p ;)

Każdy ma swoje zdanie :)

właśnie zwróciłem uwagę na Twój Avatar ;) Fan Lostów nie może się mylić!;) hehe

A ja lubię Lost i Atlas Chmur bardzo mi się podobał - deal with it!

Tak, te historie dzieją się na naszej planecie, lecz Zachariasz opuścił Ziemię wraz z Profetami, którzy wymierali z powodu promieniowania i poszukiwali nowego "domu".

Film w odbiorze jest prosty, jeżeli ktoś nie łazi pić herbaty, nie żre popcornu i nie sprawdza na telefonie, czy nie dostał smsa.
Genialny! Dobrze podane prawdy oczywiste: nie jesteśmy sami, żyjemy z innymi i dla innych, a mimo to nie trąci tandetą i nudą.
Świetny film i już.

no cóż, jak zobaczyłam, że film trwa 2:45 minut, to myślałam, że nie dotrwam do końca, a tu zaskoczenie. film może trudny, ale tu obwiniam kiepskie napisy (taka wersja) więc wróce do niego jak będzie lektor. nie mniej jednak odbiór i przesłanie jest jasne - najbardziej podoba mi się kwestia interpretacji życia po śmierci (jedne drzwi się zamykają, aby mogły się otworzyć kolejne a za nimi ta osoba, która czeka na nas). jestem pod wrażeniem, aczkolwiek nieco i zmieszana - hmmm coś jak po obejrzeniu Synekdocha - daje do myślenia.

Ok już łapie, dzięki za wyjaśnienie w kwestii tej planety.
Aaa ty private nie prowokuj! Idź się wypłacz gdzie indziej..

SPOILER!
Podam łopatologicznie. Wszystko działo się na Ziemi. Ale według filmu ludzie osiedlili się na innych planetach i w wątku dziejącym się najdalej w przyszłości (2321?) gdzie jest Zachariasz i Meronym, w obserwatorium astronomicznym położonym na Mauna Kea (jakaś nowoczesna wersja) ona nadaje sygnał ratunkowy do innej kolonii. Jedynie scena początkowa i końcowa jest na innej planecie. Chociaż wydaje się dziwne, że na tej innej planecie zamiast w jakiejś zaawansowanej technologicznie placówce, mieszkają w namiotach (ale to może uśmiech w stronę natury). A no i, że mieszkańcy tych kolonii nie przybyli na Ziemie po globalnej wojnie zwanej Upadkiem. Ale myślę, że można wybaczyć te nieścisłości reżyserom, bo i tak odwalili kawał dobrej roboty przelewając na ekran to co w książce jest ważne. Sama książka kończy się zupełnie inaczej, mniej szczęśliwie, chociaż opowieść też jest snuta dzieciom, które mogły znać Zachariasza. ;)
PS. Piękne wydaje mi się to końcowe ujęcie z gwiazdami Drogi Mlecznej, zwłaszcza w kontekście tak różnych opowiedzianych wcześniej historii.