Teologiczne rozważania na temat Boga, istnienia, jedności i przemijania...
Wydawać mogłoby się ze jeżeli autor daje "wszystkim, którzy tam byli"; którzy chcieli i nie bali się,a gdy już wrócili,nigdy nie byli tacy sami. To co tam poczuli,zobaczyli i zrozumieli, zmieniło ich. Dając wszystkim,możliwość ujrzenia "cudów" dziwnych zjawisk,dano jakby dowód na istnienie i możliwość "wejścia" zobaczenia,wyjścia i zinterpretowania tego na swój sposób.
Jedni mogą zrozumieć, że są częścią czegoś większego, bo byli razem z innymi bytami,po za planetą/ poza materialnym światem i czuwa nad nimi "Coś " większego. Inni może nie czując dokładnie Jego obecności, ale potwierdzając własną, samoświadomość, do w końcu doświadczyli ze byli w innym miejscu oddzieleni od ciała jako duch swej osoby/dusza,czy świadomość
Autor obrazu dając w filmie możliwość całej ludzkości zrobić, krok i wglad we wszystko co dotychczas jako ludzkości nie było dane,postawił jeszcze więcej pytań; wbrew pozorą niż odpowiedzi. Dał im możliwość (jak w monologu,mówi bohaterka)bez strachu w możliwość potwierdzenia tajemnicy wiary, bo strachem zwykle i nadzieja zarazem dla wierzących,była śmierć i możliwość, wtedy zostawienia swojej cielesnej powłoki i pójścia dalej jako dusza,byt pozamaterialny...
A tu nagle ludzkość mogła tego doświadczać teraz. Wydaje mi się że p tym był film. Zupełnie jakby OOBE ,było dostępne dla każdego i to jeszcze na masową skalę by w jedności, jako ludzie, psy ,ptaki i cała reszta mogli się przekonać...
A o czym? Jak sama bohaterka mówi że jest i wszystkim i niczym zarazem...
FILM,w innej kulturze,niż nasza, ale napewno o samoświadomośći traktujący.