Jest rok 1938. Do Arezzo w Toskani przyjeżdża Żyd Guido (Roberto Benigni). Zakochuje sie w Dorze (Nicoletta Braschi). Zdobywa jej uczucie i biorą ślub. Mija kilka lat. Małżonkowie mają 5-letniego syna Giosue (Giorgio Cantarini). Tymczasem w kraju nasila się antysemityzm. Guido wraz z synem i wujem zostają zesłani do obozu koncentracyjnego. Dora podąża za bliskimi. Aby zaoszczędzić Giosue cierpień, ojciec wmawia mu, że obozowe życie to tylko gra, w której biorą udział więzniowie i strażnicy, a nagrodą główną jest prawdziwy czołg.

Komedia, której akcja toczy się w obozie koncentracyjnym. Lata 30. Do prowincjonalnego toskańskiego miasteczka Arezzo przybywa pół krwi Żyd, lekkoduch Guido (Roberto Benigni). Od pierwszego wejrzenia zakochuje się w pięknej, aryjskiej nauczycielce z arystokratycznej rodziny, Dorze (Nicoletta Braschi). W zabawny, ale skuteczny sposób próbuje przeszkodzić w jej ślubie z nazistowskim urzędnikiem, Rodolfo. Czekając na pozwolenie otwarcia własnej księgarni, Guido zatrudnia się w hotelu wujka. Tu poznaje niemieckiego doktora Lessinga (Horst Buchholz), z którym wspólnie rozwiązuje zagadki. Pewnego dnia podszywa się pod niego, aby móc podglądać ukochaną przy pracy. Po paru latach Guido i Dora są już małżeństwem, mają synka Giosue (Giorgio Cantarini). Po wybuchu wojny, w wyniku hitlerowskich prześladowań Guido, jego dziecko i wujek zostają wywiezieni do obozu koncentracyjnego. Chcąc oszczędzić 5-letniemu chłopcu stresów związanych z koszmarem obozowego życia, Guido wmawia mu, że to tylko gra, w której biorą udział więźniowie i strażnicy, a główną nagrodą ma być wymarzony przez malca... czołg.

Niezwykle zabawna i mądra opowieść o miłości, przyjaźni i o tym, że nawet w najgorszych czasach możemy sprawić, że życie jest piękne. Sympatyczny lecz niezamożny Guido zakochuje się w pięknej Dorze. Dziewczyna jest dla niego niedostępna jak księżniczka-pochodzi bowiem z bogatej rodziny i jest zaręczona z pewnym gruboskórnym urzędnikiem. Guido wprowadza w życie najbardziej szalone pomysły byle tylko zwrócić na siebie uwagę. gdy w końcu mu się to udaje, jego szczęście burzy wybuch wojny. Guido znowu wykorzystuje swoją wyobraźnię i poczucie humoru, by oszczędzić swoim bliskim wojennego koszmaru.

[opis dystrybutora]

Koniec lat 30-tych XXwieku. Do małego miasteczka Arezzo w Toskanii przyjeżdża Guido Orefice (Roberto Benigni), z pochodzenia Żyd. Ma zamiar otworzyć tu księgarnię, lecz na razie zatrudnia się jako kelner w hotelu, w którym pracuje jego wuj. Młody mężczyzna zakochuje się w skromnej nauczycielce Dorze (Nicoletta Braschi). Choć jego wybranka jest już zaręczona, uparty oraz pełen fantazji i wdzięku Guido zdobywa w końcu jej uczucie. Para bierze ślub. Mija kilka lat. Małżonkowie są już szczęśliwymi rodzicami 5-letniego Giosue (Giorgio Cantarini). Tym czasem we Włoszech nasila się antysemityzm. Nowe porządki zostają wprowadzone również w Arezzo. Żydzi są szykanowani. Pewnego dnia Guido wraz z synem i wujem zostają aresztowani i wywiezieni do obozu koncentracyjnego. Dora na własne życzenie podąża za nimi. Guido, który od dawna stara się ochronić synka przed prześladowaniami, teraz też ma zamiar oszczędzić Giosue cierpień związanych z koszmarem obozowego życia. Wmawia chłopcu, że uwięzienie to po prostu gra, w której nagrodą główną jest najprawdziwszy czołg...

Film "Życie jest piękne " to wzruszająca opowieść o miłości ojca do dziecka. Bohaterem tej tragikomedii jest Guido Orefice (Roberto Benigni), żydowski bibliotekarz. Wraz z synem Giosue (Giorgio Cantarini) trafia do nazistowskiego obozu pracy. Za wszelką cenę pragnie zapewnić przetrwanie i złagodzić synkowi nieludzkie warunki pobytu w obozie - głód, ciężką pracę, choroby, tłumacząc mu, że uczestniczą w niezwykle trudnej grze, która wkrótce dobiegnie końca...

Guido Orefice (Roberto Benigni), mężczyzna pochodzenia żydowskiego przyjeżdża do małego, włoskiego miasteczka. Charakteryzuje się wysokim poczuciem humoru. Tam poznaję Dorę (Nicoletta Braschi), w której się zakochuje. Wkrótce rozkoszują się we wzajemnej miłości, której owocem jest synek Giosué (Giorgio Cantarini). Ten spokój i szczęście jednak zakłóca pewne wydarzenie...
Wkrótce wybucha II woja światowa. Guido, wraz z żoną i synkiem, zesłani zostają do obozu koncentracyjnego. Mężczyzna nie chce, aby jego syn dowiedział się, po co się tu znaleźli. Aby go uszczęśliwić, w czasie pobytu w Ausachwitz opowiada mu, że znaleźli się w tym miejscu, aby zagrać w grę, w której nagrodą główną jest czołg. Bohaterowie przeżywają trudne chwile, czasem ocierając się prawie o śmierć. 

Komedia, której głównym tematem jest… holocaust. Błaznowaty wieśniak przybywa do dużego miasta w Toskanii, zakłada rodzinę. Wybucha wojna, wkraczają Niemcy, wieśniak, jako pół-Żyd trafia do obozu koncentracyjnego wraz z najbliższą rodziną. Próbuje jednak przekonać syna, że pobyt w obozie jest jedynie pewną formą zabawy dla dorosłych.