Będąc pod silnym wpływem środków odurzających i bez użycia scenariusza, Philippe Garrel w swobodny sposób adaptuje pewne motywy zaczerpnięte z Biblii, unikając jednocześnie konwencjonanych metod konstruowania jakiejkolwiek fabuły. Specyficzne ukazanie postaci Chrystusa i jego towarzyszy przywodzi tutaj na myśl metaforę hippisowskiej... Będąc pod silnym wpływem środków odurzających i bez użycia scenariusza, Philippe Garrel w swobodny sposób adaptuje pewne motywy zaczerpnięte z Biblii, unikając jednocześnie konwencjonanych metod konstruowania jakiejkolwiek fabuły. Specyficzne ukazanie postaci Chrystusa i jego towarzyszy przywodzi tutaj na myśl metaforę hippisowskiej kontrkultury lat 60-tych. Stanowi także swoiste odzwierciedlenie osobistego przekonania autorów, iż tworzona przez nich grupa Zanzibar działała niczym religijna sekta, co z kolei znajduje potwierdzenie w odgrywanych przez jej poszczególnych członków rolach: Pierre Clémenti jako Jezus, Zouzou jako dziewica Maria i Maria Magdalena, Philippe Garrel jako apostoł. czytaj dalej