Filmy, Multimedia
Relacja
BERLINALE 2012: Dojrzała Theron i rodzinne sekrety Thorntona
Filmweb / / 14-02-2012 15:10
Wczoraj w Berlinie nasza redakcyjna koleżanka obejrzała szeroko chwalony film "Kobieta na skraju dojrzałości", który do naszych kin prawdopodobnie nigdy nie trafi. Przeczytajcie, co Joanna ma do powiedzenia o roli Charlize Theron w tym filmie oraz o najnowszym projekcie Billy'ego Boba Thorntona. Aktor wrócił do kina w roli reżysera po 11 latach przerwy z "Jayne Mansfield's Car". Czy spełnił oczekiwania swoich fanów podobnie jak przy "Rączych koniach"? Przekonajcie się, czytając naszą relację.
"Kobieta na skraju dojrzałości", reż. Jason Reitman
Mavis Gary (Charlize Theron) jest pisarką. Pisze książki dla młodzieży. Tak naprawdę jest ghost writerką serii Waverly Prep. Spisuje pomysły innych. Mieszka w Minneapolis, w nowoczesnym mieszkaniu, z bardzo nowoczesnym wystrojem. Na co dzień pije hektolitry Coca-Coli Light, umawia się na niezobowiązujące randki i najczęściej rano budzi się u boku faceta, którego imienia nawet nie pamięta. Mavis jest znudzona i zmęczona życiem. Z letargu wybudza ją mail ze zdjęciem niemowlaka. Ojcem dziecka jest Buddy Slade (Patrick Wilson) – pierwsza, szkolna, "wielka" miłość Mavis.
Decyzja jest spontaniczna. Mavis pakuje najpotrzebniejsze rzeczy do dużej walizki, wsiada do swojego czerwonego Mini, puszcza muzykę i postanawia wrócić do rodzinnego miasteczka Mercury. Plan na pobyt w "domu" jest bardzo konkretny – odzyskać swojego ukochanego z przeszłości! W podróży towarzyszy jej jedynie piesek Dolce.
Scenariusz autorstwa Diablo Cody ("Juno") to czarna komedia o kobiecie, która pewnego dnia wpada na pomysł, że jedynym sposobem wyjścia z życiowego marazmu jest powrót do korzeni. Rozwiedziona Mavis momentami zachowuje się obsesyjnie. Na wszystkie spotkania z byłym chłopakiem przygotowuje się godzinami. Manicure, pedicure, makijaż, nowe ciuchy, które w sklepach w małym miasteczku w żaden sposób nie przypominają Marca Jacobsa. Wszystko po to, żeby odtworzyć własną młodość. Mavis uporczywie próbuje cofnąć czas. Jednocześnie odgrywa rolę czytelniczek swoich książek, nastolatek, które wierzą w miłość na całe życie. Niestety, najczęściej wieczorami pojawia się depresyjny moment. Wtedy lekiem na całe zło wydaje się tylko alkohol. W trakcie swojej misji w Mercury Mavis spotyka dawnego kolegę ze szkoły, którego praktycznie nie pamięta. Matt (Patton Oswalt) należał do innej "kasty". Szkolne gwiazdy pokroju Mavis zawsze nim gardziły. Po dwudziestu latach sytuacja odwróciła się o sto osiemdziesiąt stopni.
Charlize Theron w roli Mavis jest antypatyczna, ironiczna i wiecznie znudzona. Większość jej spotkań z ludźmi to ciągłe spięcia, które oczywiście opierają się na sarkastycznych żartach. Odgrywająca rolę twardej "miastowej damy" Mavis próbuje zatuszować zarówno swoje problemy z brakiem akceptacji, jak i paranoje związane z wiekiem i brakiem spełnienia. Zrozumienie dla jej niektórych dziwacznych zachowań wykazuje jedynie Matt – dziwak, który funkcjonuje w Mercury na zasadzie lokalnego "freaka".
Najnowszy film Reitmana nie pojawi się prawdopodobnie na ekranach polskich kin. Szkoda, "Kobieta na skraju dojrzałości" to prawdziwy, popis aktorskich umiejętności Charlize Theron. Młodzieżowe obsesje trzydziestolatki szukającej za późno sensu swojego życia są mniej oczywiste, niż historie nastolatków z amerykańskich przedmieść, którzy nagle zupełnie niespodziewanie zostają rodzicami...
"Jayne Mansfield's Car", reż. Billy Bob Thornton
Jeśli żona (odpowiednio mąż) zostawia cię dla innego faceta, z którym rozpoczyna nowe życie, masz prawo być wściekły (a). Co więcej, Jim Caldwell (Robert Duvall) niespodziewanie opuszczony przez swoją wybrankę wychował ich czworo dzieci praktycznie sam. Po ponad dwudziestu latach samotnego życia otrzymał tajemniczy telefon z Wielkiej Brytanii. Jego była żona właśnie zmarła. Jej ostatnią wolą było zostać pochowaną w rodzinnej Alabamie. Jim nie ma wyboru, będzie musiał stanąć twarzą w twarz z panem Bedfordem i z resztą angielskiej rodziny swojej żony.
W 1969 roku Amerykanie walczą w Wietnamie. Na ulicach przeciwko wojnie protestują hipisi, którzy gardzą zbrojną interwencją i wołają o pokój. Wśród nich pojawiają się weterani II Wojny Światowej i wojny w Korei, m.in. Carroll (Kevin Bacon), syn Jima, którego ojciec wyklął. Jego brat Skip (Bill Bob Thornton) od protestów trzyma się z daleka. Również służył w armii. Był asem lotnictwa. Ostatni z braci, Jim Junior-Jimbo (Robert Patrick), ulubieniec tatusia, przypomina go najbardziej. Na pogrzebie pojawia się jeszcze siostrzyczka Donna, znudzona ustatkowanym życiem żony i pani domu, która podobnie jak w przeszłości jej matka szuka "przygody". Kiedy wreszcie do Alabamy docierają Brytyjczycy, okazuje się, że z panem Bedfordem przyjechali również: jego córka Camilla i syn Philip, który w trakcie wojny był jeńcem w japońskim więzieniu. W trakcie kilku wspólnie spędzonych dni poszczególni członkowie obu rodzin poznają swoje wzajemne sekrety. Seks, narkotyki, zdrady małżeńskie i recytacje nago tekstu z brytyjskim akcentem to tylko niektóre zabawy, na które pozwalają sobie żałobnicy.
Billy Bob Thornton wraca na berliński festiwal po jedenastoletniej przerwie w pracy reżyserskiej. "Jayne Mansfield's Car" to rodzaj społecznej satyry końca lat sześćdziesiątych, w której tematem wiodącym jest konflikt zbrojny. Każda z postaci wygłasza swoją opinię na temat zbrojnego służenia ojczyźnie w walce. Padają nieprzyjemne słowa o lenistwie, braku odpowiedzialności i bohaterstwie na polu bitwy. Spotkanie i porozumienie dwóch zwaśnionych rodzin następuje właśnie na polu wspomnień. Dwóch mężów jednej kobiety znajduje wspólny język poprzez odtwarzanie przeszłości i wystawienie ocen za heroizm własnym dzieciom.
Tytuł film reżysera "Rączych koni" "Jayne Mansfield's Car" to prawdziwe zdarzenie, które miało miejsce w 1967 roku. Popularna aktorka filmowa, seksbomba lat pięćdziesiątych, Jayne Mansfield, zginęła tragicznie w wypadku samochodowym. Plotki głosiły, że w trakcie kraksy gwiazda poniosła śmierć na skutek dekapitacji. W jednej ze scen filmu Thorntona Caldwell i Bedford udają się na wycieczkę, aby obejrzeć wrak samochodu ze słynnego wypadku. Jim opowiada, jakie były okoliczności kraksy. Zgodnie ze słowami samego reżysera, wypadek ma być metaforą charakteru głównego bohatera. W konsekwencji odnosi się także do jego synów i wszystkich mężczyzn w filmie. "Straszne opowieści" o wojennych tragediach z czasem stają się romantycznym horrorem, którego warto mieć w biografii.
***
"Kobieta na skraju dojrzałości", reż. Jason Reitman
Mavis Gary (Charlize Theron) jest pisarką. Pisze książki dla młodzieży. Tak naprawdę jest ghost writerką serii Waverly Prep. Spisuje pomysły innych. Mieszka w Minneapolis, w nowoczesnym mieszkaniu, z bardzo nowoczesnym wystrojem. Na co dzień pije hektolitry Coca-Coli Light, umawia się na niezobowiązujące randki i najczęściej rano budzi się u boku faceta, którego imienia nawet nie pamięta. Mavis jest znudzona i zmęczona życiem. Z letargu wybudza ją mail ze zdjęciem niemowlaka. Ojcem dziecka jest Buddy Slade (Patrick Wilson) – pierwsza, szkolna, "wielka" miłość Mavis.
Decyzja jest spontaniczna. Mavis pakuje najpotrzebniejsze rzeczy do dużej walizki, wsiada do swojego czerwonego Mini, puszcza muzykę i postanawia wrócić do rodzinnego miasteczka Mercury. Plan na pobyt w "domu" jest bardzo konkretny – odzyskać swojego ukochanego z przeszłości! W podróży towarzyszy jej jedynie piesek Dolce.
Scenariusz autorstwa Diablo Cody ("Juno") to czarna komedia o kobiecie, która pewnego dnia wpada na pomysł, że jedynym sposobem wyjścia z życiowego marazmu jest powrót do korzeni. Rozwiedziona Mavis momentami zachowuje się obsesyjnie. Na wszystkie spotkania z byłym chłopakiem przygotowuje się godzinami. Manicure, pedicure, makijaż, nowe ciuchy, które w sklepach w małym miasteczku w żaden sposób nie przypominają Marca Jacobsa. Wszystko po to, żeby odtworzyć własną młodość. Mavis uporczywie próbuje cofnąć czas. Jednocześnie odgrywa rolę czytelniczek swoich książek, nastolatek, które wierzą w miłość na całe życie. Niestety, najczęściej wieczorami pojawia się depresyjny moment. Wtedy lekiem na całe zło wydaje się tylko alkohol. W trakcie swojej misji w Mercury Mavis spotyka dawnego kolegę ze szkoły, którego praktycznie nie pamięta. Matt (Patton Oswalt) należał do innej "kasty". Szkolne gwiazdy pokroju Mavis zawsze nim gardziły. Po dwudziestu latach sytuacja odwróciła się o sto osiemdziesiąt stopni.
Charlize Theron w roli Mavis jest antypatyczna, ironiczna i wiecznie znudzona. Większość jej spotkań z ludźmi to ciągłe spięcia, które oczywiście opierają się na sarkastycznych żartach. Odgrywająca rolę twardej "miastowej damy" Mavis próbuje zatuszować zarówno swoje problemy z brakiem akceptacji, jak i paranoje związane z wiekiem i brakiem spełnienia. Zrozumienie dla jej niektórych dziwacznych zachowań wykazuje jedynie Matt – dziwak, który funkcjonuje w Mercury na zasadzie lokalnego "freaka".
Najnowszy film Reitmana nie pojawi się prawdopodobnie na ekranach polskich kin. Szkoda, "Kobieta na skraju dojrzałości" to prawdziwy, popis aktorskich umiejętności Charlize Theron. Młodzieżowe obsesje trzydziestolatki szukającej za późno sensu swojego życia są mniej oczywiste, niż historie nastolatków z amerykańskich przedmieść, którzy nagle zupełnie niespodziewanie zostają rodzicami...
***
"Jayne Mansfield's Car", reż. Billy Bob Thornton
Jeśli żona (odpowiednio mąż) zostawia cię dla innego faceta, z którym rozpoczyna nowe życie, masz prawo być wściekły (a). Co więcej, Jim Caldwell (Robert Duvall) niespodziewanie opuszczony przez swoją wybrankę wychował ich czworo dzieci praktycznie sam. Po ponad dwudziestu latach samotnego życia otrzymał tajemniczy telefon z Wielkiej Brytanii. Jego była żona właśnie zmarła. Jej ostatnią wolą było zostać pochowaną w rodzinnej Alabamie. Jim nie ma wyboru, będzie musiał stanąć twarzą w twarz z panem Bedfordem i z resztą angielskiej rodziny swojej żony.
W 1969 roku Amerykanie walczą w Wietnamie. Na ulicach przeciwko wojnie protestują hipisi, którzy gardzą zbrojną interwencją i wołają o pokój. Wśród nich pojawiają się weterani II Wojny Światowej i wojny w Korei, m.in. Carroll (Kevin Bacon), syn Jima, którego ojciec wyklął. Jego brat Skip (Bill Bob Thornton) od protestów trzyma się z daleka. Również służył w armii. Był asem lotnictwa. Ostatni z braci, Jim Junior-Jimbo (Robert Patrick), ulubieniec tatusia, przypomina go najbardziej. Na pogrzebie pojawia się jeszcze siostrzyczka Donna, znudzona ustatkowanym życiem żony i pani domu, która podobnie jak w przeszłości jej matka szuka "przygody". Kiedy wreszcie do Alabamy docierają Brytyjczycy, okazuje się, że z panem Bedfordem przyjechali również: jego córka Camilla i syn Philip, który w trakcie wojny był jeńcem w japońskim więzieniu. W trakcie kilku wspólnie spędzonych dni poszczególni członkowie obu rodzin poznają swoje wzajemne sekrety. Seks, narkotyki, zdrady małżeńskie i recytacje nago tekstu z brytyjskim akcentem to tylko niektóre zabawy, na które pozwalają sobie żałobnicy.
Billy Bob Thornton wraca na berliński festiwal po jedenastoletniej przerwie w pracy reżyserskiej. "Jayne Mansfield's Car" to rodzaj społecznej satyry końca lat sześćdziesiątych, w której tematem wiodącym jest konflikt zbrojny. Każda z postaci wygłasza swoją opinię na temat zbrojnego służenia ojczyźnie w walce. Padają nieprzyjemne słowa o lenistwie, braku odpowiedzialności i bohaterstwie na polu bitwy. Spotkanie i porozumienie dwóch zwaśnionych rodzin następuje właśnie na polu wspomnień. Dwóch mężów jednej kobiety znajduje wspólny język poprzez odtwarzanie przeszłości i wystawienie ocen za heroizm własnym dzieciom.
Tytuł film reżysera "Rączych koni" "Jayne Mansfield's Car" to prawdziwe zdarzenie, które miało miejsce w 1967 roku. Popularna aktorka filmowa, seksbomba lat pięćdziesiątych, Jayne Mansfield, zginęła tragicznie w wypadku samochodowym. Plotki głosiły, że w trakcie kraksy gwiazda poniosła śmierć na skutek dekapitacji. W jednej ze scen filmu Thorntona Caldwell i Bedford udają się na wycieczkę, aby obejrzeć wrak samochodu ze słynnego wypadku. Jim opowiada, jakie były okoliczności kraksy. Zgodnie ze słowami samego reżysera, wypadek ma być metaforą charakteru głównego bohatera. W konsekwencji odnosi się także do jego synów i wszystkich mężczyzn w filmie. "Straszne opowieści" o wojennych tragediach z czasem stają się romantycznym horrorem, którego warto mieć w biografii.
