Według mnie w grze odwzorowane lokacje "po drugiej stronie" inspirowane dziełami Beksińskiego, dodają masę uroku i klimatu do całej gry. Ciekawie będzie po ukończeniu, zasiąść raz jeszcze, wyłapywać pewne smaczki i elementy z obrazów Beksińskiego powołane do wirtualnego życia.

Dawne realia, ciemne opuszczone wnętrza budynków bardzo mi się podobają. A osobista historia, skupiona bardziej na tragediach i ludziach
Ciekawe jak na elementy wizualne, a także realia gry, zapatrują się zagraniczni gracze. Odkąd dla nas będzie to swojska podróż po nie tak dawnym świecie.

A wy co sądzicie o ogólnym stylu, wykorzystaniu Beksińskich klimatów i osadzenia gry w konkretnych ramach czasowych?
Dajcie znać. ;)