Czy trzeba przejść 3 żeby zagrać w tą??

właściwie nie. cała gra toczy się pod rozwiązywanie tajemnicy z prologu. ale żeby wiedzieć czemu bohaterka jest gdzie jest chociażby to warto zagrać w 3 poprzednie części :)

Syberia 1 - 10/10
Syberia 2 - 9+/10
Syberia 3 - 6/10
Syberia 4 - 8+/10 (max 8,5)

Czwórka jest znacznie lepsza od słabiutkiej trójki , ale nie jest tak dopracowana, konkretna i intensywna jak pierwsze dwie części. Po pierwsze czwórka ma słabsze segmenty w grze czego nie ma choćby w jedynce. Po drugie nie ma zagadek na miarę Syberia 1 i 2 więc jest bardziej filmem interaktywnym. Po trzecie dubbing polski i humor jest lepszy w Syberia 1 i 2. Po czwarte najmocniej porywa jedynka, bo to w niej poznaliśmy Kate Walker, Oskara i uniwersum więc tam zrobili największe wrażenie.

To co podoba się mi w czwórce to fakt, że znów chwyta za serce jak pierwsze dwie części, a opowiadana historia na dwóch płaszczyznach czasowych wyszła zgrabnie. Prawdopodobnie czwórka ma najlepszy scenariusz od czasu Syberia 1 w tej serii. Muzyka, lokacje i klimat też na plus. Dana Rose budzi sympatię podobnie jak Kate Walker. Samo zakończenie daje otwartą furtkę twórcom na kolejną część.

Syberia 1 i 2 z Kate Walker oraz The Longest Journey z April Ryan to jedne z nielicznych gier, gdzie dubbing polski przebił angielski.

Kate Walker to już kultowa postać w świecie gier komputerowych. Podobnie jak April Ryan, Cate Archer, Lara Croft, Claire Redfield.

Najlepsze przygodówki w historii gier to moim zdaniem te:
King's Quest II 1985
King's Quest VI 1992
Secret of Monkey island 1990
Monkey Island 2 1991
Curse of Monkey Island 1997
Indiana Jones & Fate of Atlantis 1992
Day of Tentacle 1993
The 7th Guest 1993
Myst 1993
Riven: The Sequel to Myst 1997
Myst III 2001
Myst IV 2004
Gabriel Knight 1993
The Beast Within: A Gabriel Knight Mystery 1995
Gabriel Knight 3 1999
Under a Killing Moon 1994
The Pandora Directive 1996
I Have No Mouth And I Must Scream 1995
Discworld 1 1995
Discworld 2 1996
Discworld Noir 1999
Broken Sword 1 1996
Broken Sword 2 1997
Neverhood 1996
Blade Runner 1997
Atlantis: The Lost Tales 1997
Sanitarium 1998
Grim Fandango 1998
The Longest Journey 1999
Syberia 1 2002
Syberia 2 2004
Black Mirror 2003
Machinarium 2009
Gray Matter 2010
Heavy Rain 2010
The Walking Dead Season 1 2012
Life is Strange 2015

Wiele z tych gier ma też oficjalne remastery lub wierne remaki, które właściwie są prawie 1 do 1 jak remastery.

Moim zdaniem TOP 3 gier przygodowych to:
The Beast Within: A Gabriel Knight Mystery 1995
Blade Runner 1997
The Longest Journey 1999

Co człowiek to opinia, moim zdaniem ta część jest 10/10 - tak samo dwie pierwsze części i inne gry, które były moim zdaniem arcydziełem

Ciężko jednak znaleźć tak dobre gry przygodowe jak te, które wymieniłem co potwierdza ich status, recenzje, opinie, oceny. Przeszedłem ponad 300 point & click, a te najlepsze po wiele razy więc znam na pamięć czemu stały się dla historii gier tak ważne. Złoty okres dla przygodówek to lata 1985-2005, ale na dobrą sprawę schyłek nastąpił pod koniec lat 90' z powodu Sierra i LucaArts, którzy byli gigantami dla gier przygodowych, a postanowili wycofać się. 90% najlepszych point & click jest z lat 1985-2005, ale większości sympatyków wskazuje, że to głównie lata 90' miażdżą system, gdy przygodówki biły się o nagrody dla gry roku i nie szczędzono na nie grosza. Potem po 2000 roku budżety dla gier przygodowych i strategicznych czy RPG w klasycznym stylu stawały się co raz mniejsze, aż stały się takie gry niszą.

Dla przykładu gry Sierra i LucasArts to gry AAA wysokobudżetowe, gdy gry point & click jakie powstawały w ostatnich 15 latach nawet nie nazywa się AA średniobudżetówki, a najczęściej A segment indie. Syberia 4 to i tak wyjątek, bo jest powiedzmy bliżej AA niż indie. Graficznie obroniła się moim zdaniem jak na tak słaby silnik jakim jest Unity. Zwłaszcza styl artystyczny wypalił w czwórce, bo lokacje cieszą oko jak w jedynce i dwójce. Widać, że odrobili lekcje i wyciągnęli wnioski czemu tak słaby odbiór był Syberia 3.

>Kate Walker to już kultowa postać w świecie gier komputerowych. Podobnie jak >April Ryan, Cate Archer, Lara Croft, Claire Redfield.


... Alyx Vance, Liara Tsoni, Jade, Chell, Zoe Castillo, Chloe Price, Bloodrayne czy Aloy - można wymieniać bez końca :-)



W większości zgadzam się z przedmówcami. Gra ma ciekawą historię, sprawną narrację okraszoną bardzo ładną grafika (pomimo takiego samego silnika jak w trójce).

Zagadki w większości nie sprawiają problemów - co akurat cieszy, bo nic tak nie irytuje, gdy podczas ważnych zwrotów fabularnych nagle utkniemy przy jakimś zamku, do którego otwarcia jest wymagana kombinacja cyrylicy z hebrajskim przetłumaczona na hiszpański :-)

Mam jednakże parę uwag odnośnie samej fabuły. A właściwie tła historycznego. O ile umiejscowienie poprzednich części "Syberii" w fikcyjnych miasteczkach Valadilene, Barrockstadt czy Komkolzgrad nie przeszkadza - bo każdy mógł dopasować te miejsca do Francji, Niemiec czy Rosji o tyle zastanawia mnie dlaczego twórcy nie odważyli się nazwać rzeczy po imieniu i zamiast fikcyjnego Osterthal nie mogą po prostu napisać Austria (niektórzy uważają, ze Niemcy - ja jednak stawiam na Austrię), skąd pomysł aby Żydów nazywać Vageranami a hitlerowców Brunatnym Cieniem ?

Jednocześnie fabuła mówi o aliantach, ruchu oporu, przemówieniu generała Armii Czerwonej na placu obok Akademii Muzycznej (w świetle obecnych wydarzeń na Ukrainie ciężko to sobie wyobrazić) a na mapie wojskowej na której Dana rozmieszcza symbole jednostek są takie kraje jak Wielka Brytania, Francja czy Belgia

Wiem, że gra ma charakter baśniowy i równie dobrze ktoś mógłby mi teraz zarzucić , że przecież automatony również nie istnieją, tak jak i pływające tramwaje czy yeti, którego do tej pory nikt nie widział. Uważam jednak, że temat tak ważny wokół którego toczy się fabuła powinien zostać nazwany po imieniu a nie jakimiś pseudo eufemizmami.

Czyżby poprawność polityczna ?



>Syberia 1 i 2 z Kate Walker oraz The Longest Journey z April Ryan to jedne z >nielicznych gier, gdzie dubbing polski przebił angielski.

Odważna teza.

Ale każdy ma prawo do własnej oceny. Ja mam inne zdanie. Ba w celu zwiększenia percepcji zmieniałem język mówiony z angielskiego na niemiecki (podczas wydarzeń w latach trzydziestych i czterdziestych). :-)

"Zagadki bywały czasami dość wymagające - co niezmiernie cieszy - gra nie prowadzi za rączkę, niekiedy trzeba było dłużej się zastanowić, pokręcić się i pokombinować - miało się prawdziwą satysfakcję po rozwiązaniu trudniejszej łamigłówki."

ŻE CO?!?!

Przecież w tej grze praktycznie nie ma w ogóle zagadek, taki walking simulator.

W grze dostępne są samouczki oraz lista celów i zadań z podpowiedziami - co można wyłączyć lub zwyczajnie tych podpowiedzi nie używać. Tak jak ja zrobiłam. Bez ich wyłączenia faktycznie gra jest trochę bardziej visual novel niż przygodówką pełną łamigłówek, ponieważ zadania w dzienniku same w sobie są tu już sporą podpowiedzią.

Ogólnie widać w tej części skupienie bardziej na fabule i klimacie niż rozwiązywaniu zagadek jedna za drugą. Cieszy jednak fakt, że nie ma zagadek nielogicznych, niezgodnych z motywacjami postaci (nie połączy się tu kreta z wiaderkiem jak w Skaucie Kwatermasterze). Rozwiązania problemów mają sens i pogłębia to efekt zanurzenia w baśniowym świecie Syberii.
Mnie zagadki usatysfakcjonowały i moim zdaniem były w wystarczającej ilości patrząc na całokształt.

Zresztą ogólnie w Syberię moim zdaniem nie gra się dla zagadek tylko dla fabuły. Łamigłówki są fajnym dodatkiem w rozgrywce. Człowiek nie powinien się przy nich na zbyt długo zacinać i wkurzać, tak że w końcu chce zajrzeć z tej frustracji do solucji. Uważam że rozgrywka z poradnikiem mija się z celem.
Tutaj gdy ktoś chce mieć prościej używa podpowiedzi, gdy ktoś chce żeby było trudniej to ich nie używa. Zagadek było około 20 (mogę się jednak mylić, liczyłam z głowy), mniejszych i większych, mniej wymagających i bardziej.
Gdy ktoś chce mieć wyzwania, uczucie zakwasów w mózgu ;) i chce ślęczeć nad otwarciem skrzynki 5 godzin, a później kolejne 5 nad strojeniem instrumentu to może poszukać sobie innej gry ;) Tutaj zagadki bez podpowiedzi bywały wymagające ale nie w stopniu skrajnym.

Zgadzam się całkowicie. Wczoraj skończyłam i jestem pod ogromnym wrażeniem. Piękna historia. Gra się rewelacyjnie, aż żal że już koniec.