Mimo że gameplay nawet bawi, jest w miarę sr-owy, tak nie brakuje rzeczy do których się można przyczepić. Nie mamy już możliwości podnoszenia różnych rzeczy z ulicy (w sr3-4 już było to mocno okrojone względem dwójki), łapania żywych tarcz i rzucania nimi, co było chyba najbardziej ikoniczną czynnością w tej serii. Dostajemy za to kombinezon do szybowania, niby czasem się przydaje, ale mi akurat rzadko (głównie pod wyzwania), ale spoko są te całe "talenty", trochę urozmaicają strzelaniny, których nie brakuje.
Fabuła jest strasznie prosta i płytka, opiera się głównie na... mocy przyjaźni.
Brakuje tego ciętego czarnego humoru, zamiast niego podkręcili infantylność. Pod tym względem na bank gra nie była celowana w starych fanów. No i kiedy myślałem, że gra się właśnie rozkręca to to już właśnie był finał.
Graficznie też się nie popisali, mimo, iż nie jestem w tej kwestii marudą, to jestem w stanie zauważyć, że wygląda na zeszłą generację.
Na plus jest miasto, nie jest duże, sam obszar miejski raczej nie jest większy od stillwater, ale nie jest tak nudne jak steelport, który wszędzie wyglądał tak samo. Jest całkiem sporo aktywności pobocznych i bardziej rozmaite znajdźki.
Grze też nie pomagają glicze, przez które nawet trzeba resetować grę, np. zacina się menu przy edycji postaci, wieczny loading po misji, albo postać wgl nie chce strzelać. Ikonki na mapie też pojawiają się i znikają.
Na koniec słówko o "wokiźmie" - na szczęście nie jest tutaj tego tak napakowane, bo bałem się szczerze po zachowaniu twórców przed premierą (co wyzywali od hejterów). Nowa ekipa nie jest tak żałosna jak wyglądało to z trailera, gra nie jest w żaden sposób przeseksualizowana (nadal wygrywa misja w burdelu sr3), a nawet tęczową flagę spotkałem tylko na dwóch budynkach, więc jak kogoś takie rzeczy skręcają to nie ma się czego bać.