W obecnych czasach w mediach mamy przedstawiana tylko jeden temat przez co wielu ludzi może dostać depresji. Dla tego zalecany jest raz na jakiś czas detoks od mediów. Tu z pomocą przychodzi nam Ori and the Will of the Wisps. Gra przedstawia przepiękną opowieść o przyjaźni i poświeceniu. W tle mamy przepiękną klimatyczną muzykę, która pozwala zapomnieć o otaczającym nas świecie. Do tego obłędne efekty wizualne i animacje przerywane co jakiś czas narratorem.

Gra posiada trochę wad o to kilka z nich:

Są miejsce w których klatki spadają drastycznie nisko nawet przy dobrym sprzęcie

Gra na poziomie normalnym staje się w późniejszym etapie za łatwa. Trochę za bardzo zbierałem znajdźki przez co miałem po 20 punktów życia i many. Powodowało to, że walkę z bossem można było zrobić stojąc w miejscu i spamując atak z łuku. Przez tak duży zapas życia końcówkę nie starałem się i na pałę wszystko przechodziłem bo był taki zapas życia.

Wolałbym mechanikę Mario po prostu cały czas idziemy w prawo. Tutaj krążymy po całej mapie. Wiele razy się gubiłem i nie wiedziałem co dalej robić. Można to traktować jako zaletę gra trudniejsza. Dobrze, że była przynajmniej mapa sporo razy ratowała tyłek.

Niektóre przeszkody można było zbuggować. Pod wodą musiałem przepłynąć przez trzy spadające kamienie. Normalnie potrzebne jest specjalne przyśpieszenie działające pod wodą. Ja o tym nie wiedziałem i tak długo próbowałem przejść, że kamienie się zatrzymały. Efekt był taki, że przy ucieczce przed żabą nie miałem tej kluczowej umiejętności i musiałem przechodzić praktycznie perfekcyjnie bo nie miałem zapasu czasu.

Grafika niby super ale na tv 4k w przybliżeniu niektóre tekstury wyglądały paskudnie szczególnie twarz małej sówki. Może się czepiam ale akurat to mnie kuło trochę w oczy.