Miałam to samo zakończenie, z tym że zamiast Cassidy, był u mnie Finn. Rzeczywiście trudno nazwać którekolwiek zakończenie dobrym. Cieszę się jednak ze swojego bo wydaje mi się najlepsze dla obu braci, Daniel prowadzi poniekąd normalne życie (no, nie licząc aresztu domowego), a Sean żyje z ukochaną osobą w Meksyku. Nie miałam serca wysłać Seana do więzienia na 15(!) lat, widząc na youtubie jak to go złamało... Najbardziej poetyckie?, dramatyczne?, było chyba jednak zakończenie, gdzie obu braciom udało się dostać do Meksyku i otworzyli warsztat. Nie mogłam jednak oglądać go bez myślenia o tym, jak odbiega ono od tego co Sean chciał zapewnić bratu.
Ogólnie, finał mi się podobał, Sean jest świetnym protagonistą, więc bardzo się zaangażowałam w jego historię. DontNod ponownie nie zawiodło :)
Jedyne czego mi brakowało, to jakiegoś licencjowanego kawałka na koniec, jak w przypadku LiS1 i Spanish Sahara.

Zakończenie z warsztatem jest spoko, szkoda tylko, że bracia Diaz są w nim tylko we dwoje.

Ja miałam to zakończenie, w którym Sean spędza 15 lat w więzieniu, ale patrząc na pozostałe zakończenia to wydaje mi się, że nie ma żadnego dobrego :(

Ech... ja mam najgorsze z możliwych. Sean się poddaje jednak Daniel decyduje się zostać "Super Wolf" i wziąć sprawy w swoje ręce. Skutkuje to śmiercią Starego Wilka... A liczyłem, że będę wiódł sielankowe życie z młodszym bratem i Finnem :P

Ja miałem właśnie to, że bracia są razem w Meksyku. Imo jest najlepsze. Trochę się wmieszali w gangsterke, ale przynajmniej Danny nie jest takim zimnym mordercą jak wtedy kiedy ląduje w Meksyku sam :P

Ja też miałam to samo zakończenie. Strasznie żałuję że nie udało nam się razem z Danielem przekroczyć tej granicy i żyć "długo i szczęśliwie". Po zakończeniu zastanawiałam się gdzie popełniłam błąd, ale po obejrzeniu zakończeń stwierdzam, że właśnie to jest dobre. Oboje żyją i są szczęśliwi chociaż są osobno.

Ja miałem "Redemption", czyli 15 lat w kiciu. Z jednej strony też początkowo żałowałem, że nie udało się po prostu przekroczyć granicy i zostawić wszystkiego za sobą... ale przecież przez całą podróż uczyłem Danny'ego jak być dobrym człowiekiem - a jakakolwiek próba przekroczenia granicy skutkowała tym, że stawał się mordercą. Więc chrzanić taki interes. A tak mamy poetycko łzawy, ostatni akt poświęcenia dla drugiej osoby. Na tym przecież opiera się prawdziwa miłość, czyż nie? Poza tym "Redemption" to jedyny finał w którym historia zatacza pełny krąg. Bolesne jak diabli, ale też satysfakcjonujące.

IMO gra jest znacznie lepsza od i tak bardzo dobrej poprzedniczki. Jasne, parę błędów logicznych się znajdzie, a dużo krzywdy zrobiły jej długie przerwy między epizodami, ale relacja dwóch braci to najlepszy scenopisarski popis jaki do tej pory widziałem w grach. A teraz, kiedy można ograć wszystko od zaraz, innej opcji nie biorę pod uwagę - druga obok SOMY "dycha".

Też miałam to zakończenie i nie mogę go do końca ogarnąć. Nie wiem dlaczego miał tak smutny wydźwięk. Wiem, że Sean spędził w więzieniu X lat - gdzieś wyczytałam, że 15 ale wydawało mi się, że mniej. Na pewno nie wpłynęło to na niego dobrze, ale taką decyzje sam podjął. Nie został też sam, bo wszyscy, których spotkali na swojej drodze nadal utrzymują kontakt z braćmi. A w moim przypadku pod wiezieniem zastał nie tylko Daniela i Karen, ale też Lyle. Nie wiem dlaczego wybrali się do lasu na camping. Dokładnie do tego samego miejsca, w którym spędzili pierwszą noc po wypadku. Następnego dnia oboje pojechali w swoje strony. Odniosłam wrażenie jakby Sean chciał odizolować się od tego wszystkiego i wszystkich ludzi, z którymi miał styczność przed wypadkiem jak i po. Nie wiem czy ten camping dla Seana był jakąś nieudaną próba przetrawienia tego wszystkiego co ich spotkało ? Czy po prostu nie mógł pogodzić się z tym, że całą odpowiedzialność za brata wziął na siebie ?

Ja też miałam zakończenie z Cassidy i też myslałam, że smuty, ale po obejrzeniu reszty,to to było chyba jednak najlepsze. Uznałam, że skoro tyle uciekamy, to poddanie się w takim momencie nie ma już sensu i Seana czeka pewnie dożywocie. Liczyła, że Daniel będzie z bratem, ale życie z dziadkami na pewno było dla niego lepsze, przynajmniej miał normalne życie, psa i kolegów ;)

Moje zakończenie, czyli Redemption (15 lat więzienia dla Seana) złamało mi serce, ale po obejrzeniu wszystkich doszłam do wniosku, że to jest właśnie mój Sean. Przez całą drogę starałam się uczyć Daniela tego, jak mimo przeciwności losu być dobrym człowiekiem i nie wykorzystywać swojego daru przeciwko innym ludziom. Po tym, jak przeszłam całą grę nie zabijając nikogo, nie wyobrażam sobie nagle zrobić rzezi policjantów. "We are not criminals... right?"

Imo zakończenia są jednym z największych zalet tej części. Żadne z nich nie zostało potraktowane po macoszemu, każde jest wyjątkowe, nie jesteśmy karani za "niemoralne" wybory dostając tylko krótką scenkę, jak to było w 1. Plus to, że decyzje podejmowane w ciągu gry faktycznie mają wpływ na finał, tym razem nie było ekranu "wybierz swoje zakończenie". Świetna decyzja.