Podobnie jak pozostałe zakończenia tej gry - są gorzkie, a nawet i depresyjne. To jednak wywraca świat dla V do góry nogami. Zauważmy, że tutaj to MY de facto stajemy się takim Johnnym, który budzi się może nie po 50 latach, ale raptem (i aż) po 2 i widzi jak świat zdążył się zmienić w tym zepsutym do korzeni świecie. Nasze znajomości i reputacja w zasadzie nic już nie znaczą, jesteśmy tabulą rasą. Jest to przytłaczające do tego stopnia, że gracz zaczyna rozważać czy śmierć nie byłaby już lepszym rozwiązaniem? Może jednak Johnny nie był wcale taki zły, bo potrafił być naszym przyjacielem, a teraz nawet i jego już nie ma, a był on swojego rodzaju nauczycielem. Summa summarum, tytuł tego dodatku jak najbardziej ma sens i dopiero w ostatnich minutach poznajemy, iż była to w rzeczy samej iluzja wolności. Ostatnia cutscenka wręcz zadaje pytanie - czy było warto?

Mimo wszystko na tę chwilę jest to jedyne zakończenie, które gwarantuje V 100% pewność przeżycia. Może jest aż za gorzkie, ponieważ na koniec okazuje się, że praktycznie wszyscy, którzy coś V zawdzięczali się od niego odwrócili. Nawet Panam (zakładając, że była romansowym wyborem) wielce obrażona odcięła się od bohatera, co wzbudza wątpliwości w szczerość jej uczuć.

Szkoda, że nie da się połączyć wyeliminowania Smashera z operacją w klinice :D

Panam nie odcięła się od V. W grze było wyjaśnione, że ona rzadko się do kogoś przywiązuje, ale jeśli to na 100%, i tak było z V. Kochała V, ale on ją opuścił, tak jak zrobili to inni, Ci przez których Panam ufała nielicznym.
Panam musiała długo się otrząsnąć z braku V, i dlatego Mitch poprosił byśmy się z Nią nie kontaktowali, bo to zniszczyło by ją na nowo.
Gdybyśmy się uparli to wtedy widzielibyśmy reakcję Panam... Ale V prawdopodobnie się poddał. Chyba, że później starał się ją znaleźć. Wszystko zależy, czy posłucha Mitcha.

Nina?

Misty* XD

SPOJLER. A czasem najlepsze zakończenie dla V to nie jest przeżycie z wszczepami i wyjazd z Nomadami? (Zostajemy przecież i tak legenda Afrerlife grająca zawsze w 1 lidze ) z takim wyjątkiem ze przeżywamy a nie kończymy jak większość legend- w piachu. :) Zgranie swojej duszy w arasace to raczej przegrana… zostanie normikiem to już wgl abstrakcja… pójście z rouge czy samemu po to żeby zrobić dymy a na koniec i tak umrzeć na zleceniu od blue eyesa? No chyba tez nie o to nam chodziło! A może trzeba było oddać ciało Johnemu? ;) [strasznie trudne i smutne te zakończenia :/ ]

Dla mnie to słodkie zakończenie z mega gorzkim posmakiem. V pozbywa się Chipu Relic ale przez to traci kompana Johnego, miłość oraz 2 lata życia. Zyskuje jedynie czas by może doczekać spokojnej starości ale może się to okazać czas życia w samotności. Dla mnie jedyną opcją jest powrót do Reeda i smutne życie na państwowym garnuszku. Osobiście uważam że lepszym zakończeniem było zakończenie z Nomadami.