Nadrabiając zaległości zagrałem w "Tiberian Sun". Niestety moja przygoda z tym tytułem nie trwała zbyt długo. Po miałkim i nużącym początku wciągnąłem się w grę gdzieś tak dopiero w 6 misji. Odechciało mi się w 7 :) jak trzeba było odbić Tratosa z więzienia i ewakuować go w określone miejsce. W tym momencie przestałem czerpać satysfakcję z rozgrywki. Z tego co czytałem późniejsze misje do łatwych nie należą a końcowe to już kosmos. Ponoć dodatek "Firestorm" jest piekielnie trudny. Gra nie może być trudna, gra musi być odpowiednio zbalansowana tak aby dostarczała frajdy i pozwalała graczowi czerpać satysfakcję z wdrażania własnej strategii. Tutaj według mnie coś nie bangla. To bardzo poważna wada. Szwankuje rdzeń gry.

Na początku psioczyłem na niedzisiejszą i archaiczną grafikę. Ok, trąci już myszką ale nie kaleczy oczu aż tak bardzo. Faktycznie jednostki wyglądają niemal jak Lemmingi a ruda Tiberian przypomina kwiatki. Wiadomo oprawa graficzna nie jest najważniejsza. Najważniejszy jest gameplay.

Może teraz co mi się podobało:
1. Dobra jest ścieżka dźwiękowa w wykonaniu Franka Klepackiego i Jarrida Mendelsona.
2. Dają radę legendarne już dla serii przerywniki filmowe z prawdziwymi aktorami.
3. Gra ma klimat.
4. Nienajgorsza fabuła.
5. Ciekawe niektóre jednostki. Spodobały mi się szczególnie dwie. Jednym jest Ghost Stalker z takim niby Rail Gunem i taki cybernetyczny żołnierz NOD, który po otrzymaniu obrażenia tracił nogi. W takim stanie jeszcze potrafił się czołgać i do nas strzelać. :)
6. Świetne udźwiękowienie całej gry.

Tak to widzę.