Od małego jestem wielkim fanem westernów. Wychowałem się na sobotnich południowych emisjach filmów z Johnem Waynem czy Kirkiem Douglasem na "2" w latach '90. Na podwórku zawsze odwzorowywałem z kolegami sceny z moich ulubionych strzelanin. Zawsze chciałem wejść na żywo w skórę prawdziwego rewolwerowca... Pierwsza przygoda z kowbojami w świecie gier to było Desperados... John Cooper i jego banda... zarywało się noce by przechodzić kolejne poziomy po dziesiąt razy zawsze obchodząc wrogów z innej strony. Aaaaa nie! Pierwszą grą była nieznana mi z nazwy "strzelanka" gdzie z kuzynami ekscytowaliśmy się grafiką "3D".

Później długo długo nic i wreszcie dwie gry takie jakie chciałem - Gun i Call of Juarez. Szczerze pierwsza wciągnęła mnie bez reszty, chociaż miała zbyt mały świat a ja chciałem chyba za bardzo żeby była ona czymś w stylu GTA. No i CoJ... WOW co to była za gra co to był za pomysł... rewelacja! Tylko strasznie irytowało mnie zużywanie się broni... Nie wiem czy ktoś kto to będzie czytał grał online w tą grę? Jeśli tak i pamiętasz użytkownika pod nickami: SittingBull i ClintEastwood to byłem ja i miło mi jest że mogłem Cie wielokrotnie zabić ;)

Następnie druga część CoJ - też mnie osobiście powaliła na kolana. Genialny scenariusz i świetna rozgrywka. Jestem z pokolenia ludzi którzy nie szukają w grach super grafiki i motoryki a klimatu. CoJ 2 miało to coś czego nie da się wytłumaczyć słowami. Strasznie klimatyczne i nadające cierpkiego klimatu głosy dwóch głównych bohaterów. Od razu było czuć na karku ducha dzikiego zachodu.

(ominę trzecią część CoJ bo w nią nie grałem - liczy się tylko dziki zachód)

To w co dzisiaj zagrałem to majstersztyk w świecie gier spod znaku westernu. Opowieść głównego bohatera która ciągle krąży jest genialnym pomysłem. Szkoda tylko że nei mogę skupić się na jego głosie nie mówiąc o czytaniu napisów... Co z tego że musimy chodzić od punktu A do punktu B. Że tylko strzelamy do tysięcy wrogów... ważne że strzelamy z rewolweru! Dawka pomysłów powinna rozejść się na kilka gier a tutaj skumulowała się na jednej. Świetny humor plus niesamowita historia gdzie niekiedy musiałem się cofać (dosłownie) bo okazywało się że opowiadanie głównego bohatera jest niespójne. Jeszcze jej nie przeszedłem a chciałbym grać w nią całą noc. Zostawię sobie trochę na później no i fragment z apaczami...

W TO TRZEBA ZAGRAĆ !!!

ps: A czy ja powiedziałem, że to byli Apacze?